Αναζήτηση αναρτήσεων

Μέσα στην ακινησία της νύχτας...

>> 22/11/10

Προέκυψαν δουλειές με φούντες από την προηγούμενη εβδομάδα κι έκτοτε. Ευτυχώς κανονίζω απόδραση με καλή παρέα κοντά στο τέλος του μήνα, γιατί αλλιώς δεν θα την παλέψω. Όπως και να έχει, το καθησιό είναι γλυκό... και όταν μετά από σχεδόν έναν μήνα ξεκούρασης σου την πέφτουν πάλι όλοι και από παντού, ή τα ψιλοχάνεις, ή τους την πέφτεις κι εσύ με αδιευκρίνιστα αποτελέσματα, ή βυθίζεσαι στην δουλειά για να προλάβεις. Εγώ επέλεξα να κάνω το τελευταίο... και οψόμεθα. Ευτυχώς που έχω συνηθίσει στα μπετά.
Ήθελα να γράψω κάτι για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Το προσπάθησα. Ζορίστηκα. Αλλά δεν μου κατέβαινε καμιά ιδέα. Και σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι η όποια διάθεσή μου για γραφή προέκυψε όχι λόγω κάποιας σπίθας έμπνευσης, όχι επειδή πραγματικά το ήθελα, αλλά επειδή θα έπρεπε να γράψω κάτι. Γιατί και καλά το επέβαλλε η μέρα.
Αλλά αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι σωστή. Σημασία έχει να εμπνέεσαι, όχι να υποχρεώνεσαι. Θα μπορούσα κάθε χρόνο να γράφω ξανά και ξανά το ιστορικό των γεγονότων, αναρτώντας τα γνωστά ραδιοφωνικά στιγμιότυπα, τις γνωστές εικόνες, τα γνωστά ντοκουμέντα. Ίσως πράγματι να το κάνω κάποτε, αλλά όλα αυτά έχουν ήδη γίνει και κάθε χρόνο ξαναγίνονται (και καλώς κάνουν και ξαναγίνονται, γιατί η μνήμη θέλει φροντίδα) από άλλους και πολύ καλύτερα από εμένα. Αν θυμάστε, και πέρυσι επέλεξα όχι να ακολουθήσω την πεπατημένη αναρτώντας ιστορικά στοιχεία, αλλά  απεναντίας να κράξω. Αυτό μου βγήκε, αυτό έγραψα. Και όπως και τότε, έτσι και τώρα δεν υπήρχε λόγος να επιβαρύνω ούτε τον εαυτό μου, ούτε κανέναν με ένα κείμενο άνευ λόγου και ουσίας. Συνεπώς φέτος αρκέστηκα στο να συμμετάσχω με τον δικό μου τρόπο στην αφύπνιση που επέβαλλε η θύμηση των γεγονότων του '73.
Και είναι εκεί ακριβώς, μέσα στις πορείες, τις φωνές και την βαβούρα που συνέλαβα την ιδέα για το τί θα γράψω με αφορμή την περιώνυμη επέτειο. Ένα project μεγαλεπίβολο, δύσκολο στην σύλληψη και την γραφή και μεγάλο σε έκταση (για να λέω εγώ ότι είναι μεγάλο σε έκταση, φανταστείτε), το οποίο δεν το κόβω να βγαίνει στην φόρα πριν μπει ο Δεκέμβριος.
Για αυτό λοιπόν ας το αφήσουμε για την ώρα και ας περάσουμε σε ένα μουσικό διάλειμμα γεμάτο ερωτισμό, σεξουαλική ένταση αλλά και νοσταλγία. Έχω τόσο ανεβασμένη διάθεση αυτήν την περίοδο, που ειλικρινά δεν θα μπορούσα να postάρω μουσικά κάτι άλλο.
Τί σας έχω λοιπόν, τί σας έχω; WHITESNAKE! YEEEEEEEEAAAAAAHHHHHHH! Και μάλιστα το καταπληκτικό "Still of the night", από το ομώνυμο του συγκροτήματος και έβδομο στην σειρά album τους που κυκλοφόρησε το 1987. All time classic κομμάτι, αντιπροσωπευτικότατο του ηχοχρώματος του hard rock/heavy metal των '80s, με το λαρύγγι του Coverdale στα καλύτερά του (ακόμα περισσότερο από την εποχή που ήταν στους Deep Purple), το δυνατότερο κιθαριστικό δίδυμο (Vandenberg - Campbell) ανάμεσα στα πολλά που πέρασαν από το line - up του Λευκού Φιδιού στην 30χρονη και βάλε ιστορία του και ένα πολύ, μα πάρα πολύ κιτσάτο video clip, με σκισμένα δερμάτινα, dequpaz και laque στο μαλλί, γκόμενες που πηγαίνουν ακόμα και να κοιμηθούν φορώντας τακούνια (παρεμπιπτόντως, στο ακόλουθο εμφανίζεται η για λίγο καιρό σύζυγος του David Coverdale, Tawny Kitaen) και στο τέλος μπαγλάρωμα του τραγουδιστή μέσα σε ένα περιπολικό που γράφει απ'έξω Sex Police!!! Κοινώς... γνήσια '80ίλα! Ειλικρινά, θέλετε τίποτα άλλο;!
Χωρίς πλάκα πάντως, αν το video clip σας φανεί υπερβολικά sleezy, μην το δείτε και απλά ακούστε την κομματάρα με την ένταση ΤΕΡΜΑ. Το διασκευάσαμε πρόσφατα με την μπάντα αλλά η επιμονή μου να το πλακώνω στα σολίδια, ακόμα κι εκεί που δεν χρειάζεται, δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τα υπόλοιπα μέλη. Δεν με νοιάζει όμως. Θα σολάρω σε αυτην την τραγουδάρα μέχρι η ΤΑστιέρα της κιθάρας μου να γίνει ΤΟστιέρα!

 

In the still of the night,
I hear the wolf howl, honey,
sniffing around your door...
In the still of the night,
I feel my heart beating heavy,
telling me I gotta have more!

In the shadow of night,
I see the full moon rise,
telling me what's in store...
My heart start achin',
my body start a shakin'
and I can't take no more!

No, no, no!

Now I just wanna get close to you and taste your love so sweet...
And I just wanna make love to you, feel your body heat...

In the still of the night!
In the still of the night!

Over here, babe...

In the heat of the day,
I hang my head down low
and hide my face from the sun...
Through the light of the day,
until the evening time,
I'm waiting for the night to c... c... come!

Oh, baby...

In the still of the night,
in the cool moonlight,
I feel my heart is achin',
in the still of the night...

Oh baby, I need you closer...
I can't keep away, I can't keep away, no...
Gotta give me love, gotta give me some lovin' every day...
Can't keep away...

Come over here baby!

In the still of the night,
I hear the wolf howl, honey,
sniffing around your door...
In the still of the night,
I feel my heart beating heavy,
telling me I gotta have more!

Oh, mama...

Now I just wanna get close to you and taste your love so sweet...
And I just wanna make love to you, feel your body heat...

In the still of the night, oh yeah, in the still of the night!
 I'll be sneaking round your door...
In the still of the night, in the still of the night!
Ain't nothing gonna stop me now...

Still of the night!
Still of the night!
Still of the night!

Υ.Γ. Το λογοπαίγνιο που έκανα προηγουμένως ήταν αηδιαστικό. Το ξέρω. Το ξέρουμε όλοι. Ας μείνει μεταξύ μας λοιπόν.

22 σχόλια. Βγάλτε το από μέσα σας!:

Dimos 22 Νοεμβρίου 2010 στις 2:01 μ.μ.  

Ο στίχος "I'm waiting for the night to c... c... come!" μπορεί να ερμηνευτεί με δύο τρόπους.

Για τον δεύτερο, σκεφτείτε πώς αλλιώς γράφεται το come στην slang ορολογία.

Ανώνυμος 22 Νοεμβρίου 2010 στις 6:36 μ.μ.  

mesa sto styl ths nyxtas ra

Dimos 22 Νοεμβρίου 2010 στις 6:53 μ.μ.  

Τι στυλ της νύχτας ρα Ουρδιστάν

Thalassenia 22 Νοεμβρίου 2010 στις 9:24 μ.μ.  

Αυτό μ΄αρέσει.
Όχι "το καθώς πρέπει" αλλά το κατά "πώς αισθάνομαι"
Αυτά όσον αφορά το Πολυτεχνείο, στα υπόλοιπα απέχω.

Καλό βράδυ.

Dimos 22 Νοεμβρίου 2010 στις 10:20 μ.μ.  

Εμ, δεν γίνεταια αλλιώς Θαλασσένια μου. Είμαστε που είμαστε γεμάτοι "πρέπει" και tabboοs στην καθημερινή μας ζωή, αν το κάνουμε και στα hobbies μας, όπως το blogging, τόε πού πάμε;

Καλό βράδυ και σε εσένα Θαλασσένια μου.

α Κενταύρου 22 Νοεμβρίου 2010 στις 11:12 μ.μ.  

Oταν η ζωή περπατάει στο δρόμο πάνω σε γόβα στιλέτο,άντε Dimo να πας για μελέτη στο Πολυτεχνικά μπετά!!!!!
Το χάσμα μας πολλά αστρονομικά parcec .Αλλά σε αυτό συμφωνούμε τραγουδάρα και θηλυκός πειρασμός στο video.

Dimos 22 Νοεμβρίου 2010 στις 11:44 μ.μ.  

Άιάιάι, φίλε Μιχάλη! Μόνο εγώ ξέρω το τί περνάω!

Τα parcecs δεν παίζουν κανένα ρόλο σε όσα ήταν και παραμένουν διαχρονικά. Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με μουσικάρες και κοκκινομάλλες με γόβα στιλέτο. Classic!

Οι κοκκινομάλλες, παρεμπιπτόντως, τρελό φετίχ.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης 23 Νοεμβρίου 2010 στις 7:41 π.μ.  

Καλημέρα από μία συννεφιασμένη Αθήνα.

Το θέλω πρέπει να υπερισχύει του πρέπει στο θέμα γραφή.Αν αυτό που γράφεις δε το γουστάρεις πρώτα από όλα εσύ μην περιμένεις να την "βρει" μαζί του κανένας.

Για το τραγούδι δε μπορώ να εκφέρω άποψη γιατί είναι χιλιόμετρα μακριά από τις δικές μουσικές προτιμήσεις.

Είχα μία συμμαθήτρια κοκκινομάλλα στο Δημοτικό.Τα αρχαία χρόνια δηλαδή.Αλλά δυστηχώς έχω να τη δω από την Έκτη και λογικά θα είναι παντρεμένη με παιδιά.Σου ρ΄χνει και γύρω στα 5 με 7 χρονια αλά δε νομίζω να κόλλαγες εκεί!

~reflection~ 23 Νοεμβρίου 2010 στις 10:12 π.μ.  

Η απόδραση οφειλει να τελεστει πρωτα στο βαθος του Λαβυρινθου του Μυαλού μας...
γιατι, μπορει όντως να είσαι στη διαρκεια εκδρομής με την Ιδανική παρεα, κι όμως να "εχεις μείνει πίσω" αναμεσα στα χαρτιά των Υποχρεώσεων....

τα φιλιά μου.... πρωινά περασματα από τις μικρες σου ποπλεις...

Dimos 23 Νοεμβρίου 2010 στις 10:48 π.μ.  

Συννεφιασμένες καλημέρες σε όλες και όλους.

Dimos 23 Νοεμβρίου 2010 στις 10:57 π.μ.  

Θηρίο, με την γραφή, έτσι είναι. Βέβαια το blog είναι ευαίσθητο θέμα, γιατί αν αργήσει πολύ η συγγραφή και το posting καινούριων κειμένων θα χαθεί και το ενδιαφέρον από τους αναγνώστες. Μάτια που δεν βλέπονται...

Βέβαια σε αυτό έχει σημασία και στο τί έχει συνηθίσει κανείς αυτούς που διαβάζουν. Εγώ έτσι κι αλλιώς δεν γράφω τόσο συχνά. Καλύτερα μια στο τόσο και αν έχει αξία, παρά όλη την ώρα και να γράφω μαλακίες. Άλλωστε, και να ήθελα, δεν έχω τον χρόνο γι'αυτό. Άσχετο βέβαια που και τώρα μαλακίες γράφω!

Με παντρεμένες δεν μπλέκουμε. Πια.

Dimos 23 Νοεμβρίου 2010 στις 11:03 π.μ.  

Κάκια σε καλωσορίζω. Οι πόλεις καμιά φορά είναι πολύ μικρές για να αντέξουν τις πολύ μεγάλες ιστορίες τους. Αλλά η γοητεία έγκειται στο να ανακαλύψουμε εμείς αυτήν την αντίθεση.

Ελπίζω να σου αρέσει εδώ και να κρατήσω ως αναγνώστρια - τόσο με τις μελλοντικές όσο και τις παλαιότερες μου αναρτήσεις.

Στην εκδρομή θέλω να ελπίζω ότι δεν θα πετάει το μυαλό μου σε όσα θα πρέπει να κάνω όταν γυρίσω. Αφενός έτσι θα αγχωθώ αντί να ηρεμήσω, και αφετέρου μπορεί να καταλήξω σε τίποτα βράχια, γιατί θα πάω για rafting στις εκβολές του Νέστου!

ANOMALOS 23 Νοεμβρίου 2010 στις 10:47 μ.μ.  

OREO AR8RO DIMARA SINEXISE ETSI!
AAA EKANA K EGO NEO UPDATE BES NA DEIS K FISIKA ASE ENA APO TA OREA SOY COMENT AN 8ES :D


http://asximia.blogspot.com/2010/11/blog-post.html

Dimos 24 Νοεμβρίου 2010 στις 9:41 π.μ.  

Μπήκα, το είδα και σχολίασα. Φριχτό!

Dreameraki 29 Νοεμβρίου 2010 στις 4:24 μ.μ.  

Δώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωσεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

Ναι ναι ναι!!Τρελαίνομαι κι εγώ μ' αυτό το κομμάτι!!Πιο ΤΕΡΜΑ δεν γίνεται!!

Όσο για τα υπόλοιπα,βρίσκομαι σε μία παρόμοια φάση,ωραία δεν είναι όμως;;Διαφορετική ρε παιδί μου!Για το Πολυτεχνείο είχα ακριβώς την ίδια σκέψη και την ίδια διαπίστωση!

Καλή απόδραση εύχομαι και άσε τα λογοπαίγνια!!!Μη σου βάλω καμιά τιμωρία-τύπου c..c... come-Χαχαχαχα!

Dimos 29 Νοεμβρίου 2010 στις 5:36 μ.μ.  

... πώς ακριβώς θα μου βάλεις τέτοια τιμωρία;

Dreameraki 29 Νοεμβρίου 2010 στις 9:54 μ.μ.  

Εεεεεε και εσύ!Κάτι θα βρω!Μα να κολλάς σε κάτι πράματα μικρά!!!
Όλα καλά;

Dimos 29 Νοεμβρίου 2010 στις 11:44 μ.μ.  

Μια χαρά! :Ρ

Dreameraki 30 Νοεμβρίου 2010 στις 2:55 μ.μ.  

Good!!!H τιμωρία θεωρείται λήξασα!!

Dimos 30 Νοεμβρίου 2010 στις 5:51 μ.μ.  

... δηλαδή τόσο καιρό ήμουν σε τιμωρία; Μπααααα, τίποτα δεν κατάλαβα!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης 1 Δεκεμβρίου 2010 στις 1:07 π.μ.  

Καλό Μήνα φίλε Δήμο!!!

Dimos 1 Δεκεμβρίου 2010 στις 11:43 π.μ.  

Καλό μήνα και σε εσένα, θηριώδη φίλε μου. Καλό μήνα γενικά σε όλους και καλή χριστουγενιάτικη προετοιμασία, με πολλά πολλά δώρα.

Η ΦΑΣΗ ΓΗΣ - ΣΕΛΗΝΗΣ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΤΥΠΟΥΣ...

ΠΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;

Powered By Blogger
Powered By Blogger
Powered By Blogger

  © Blogger templates Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP