Αναζήτηση αναρτήσεων

Nobody loves me, it's true... not like you do...

>> 27/10/09

Δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο λόγο που αναρτώ αυτό το συγκεκριμένο video από το YouTube, πέρα από το ότι είναι ένα καταπληκτικό live το οποίο, αν και έχω κάτι χρόνια από την πρώτη φορά που το πρωτοείδα, ακόμα με στοιχειώνει... Ανέκαθεν είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για τους Portishead, με αυτήν την νεο - avant garde - lounge - vocal jazz - rhythm 'n' blues - trip hop - ambient μουσική τους. Βασικά είναι τόσο ιδιαίτερη, που και όλες αυτές οι ταμπέλες που αράδιασα προηγουμένως μπορεί, για κάποιους, να μην αντιπροσωπεύουν καθόλου το μουσικό τους ιδίωμα. Ακολουθεί λοιπόν το Sour times των Portishead από την τελευταία τους συναυλία στην Νέα Υόρκη το 2005. Απολαύστε το...



To pretend no one can find
The fallacies of morning rose
Forbidden fruit, hidden eyes
Courtesies that I despise in me
Take a ride, take a shot now

'Cause nobody loves me
It's true
Not like you do

Covered by the blind belief
That fantasies of sinful screens
Bear the facts, assume the dye
End the vows no need to lie, enjoy
Take a ride, take a shot now

'Cause nobody loves me
It's true
Not like you do

Who am I, what and why
'Cause all I have left is my memories of yesterday
Oh these sour times

'Cause nobody loves me
It's true
Not like you do

After time the bitter taste
Of innocence decent or race
Scattered seeds, buried lives
Mysteries of our disguise revolve
Circumstance will decide...

'Cause nobody loves me
It's true
Not like you do

'Cause nobody loves me
It's true
Not like you
Nobody loves me
It's true
Not like you do

Δεν ξέρω αν αφύπνισε και σε εσάς τα ίδια συναισθήματα με εμένα... Προσωπικά πάντως, είτε ακούω την στουντιακή έκδοση είτε αυτή την ζωντανή εμφάνιση (που μου αρέσει περισσότερο για να πω την αλήθεια), νιώθω ότι βρίσκομαι μέσα σε μια σκοτεινή και σαδιστικά ερωτική νουάρ ταινία, όπου ένα συνοθύλευμα παλιών απόκρυφων αναμνήσεων και απατηλών ενστικτωδών παρορμήσεων καθρεφτίζονται την ίδια στιγμή στα βλέμματα των πρωταγωνιστών, ενώ αυτοί μετατρέπονται σε υποχείρια των μοιραίων θηλυκών που τους περιτριγυρίζουν... Αφιερωμένο σε όλα τα  μοιραία θηλυκά που πέρασαν (και περνούν) και από την δική μου ζωή...

Read more...

Το πράσινο στοίχημα της επόμενης 10ετίας - Η "καθαρή" ανάπτυξη και η δημιουργία πιθανών θέσεων εργασίας

>> 26/10/09

Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία της Greenpeace, η πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη στην χώρα μας, στα πλαίσια μιας φιλικής προς το περιβάλλον ενεργειακής πολιτικής, πέρα από τα προφανή πλεονεκτήματά της, μπορεί επιπλέον να απορροφήσει ή να δημιουργήσει συνθήκες πλήρους απασχόλησης έως και για το 8% του ελληνικού εργατικού δυναμικού. Συγκεκριμένα:

- Φωτοβολταϊκά τόξα


Εάν επιτευχθεί ο κοινοτικός στόχος για κάλυψη έως το 2020 των ενεργειακών αναγκών της χώρας μας με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι νέες θέσεις εργασίας που μπορούν να δημιουργηθούν μπορούν να φτάσουν τις 58000, δηλαδή το 1/3 περίπου των θέσεων πλήρους απασχόλησης που υπολογίζεται ότι θα δημιουργήσει γενικότερα η πράσινη ανάπτυξη. Ειδικότερα για τα φωτοβολταϊκά τόξα, υπάρχουν ήδη σε λειτουργία ή ανάπτυξη πέντε μονάδες παραγωγής συνολικής δυναμικότητας περί τα 200 MW ετησίως. Υπάρχουν, επίσης, ήδη εκατοντάδες εταιρείες εμπορίας και εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων. Στην χειρότερη περίπτωση (0,5 GW έως το 2020), θα δημιουργηθούν περίπου 20.000 θέσεις εργασίας την επόμενη δεκαετία, ενώ στο ακραίο ενδεχόμενο που καλυφθεί το 12% της ηλεκτροπαραγωγής  από τα φωτοβολταϊκά (6,8 GW), τότε οι νέες θέσεις εργασίας μπορούν να φτάσουν τις 117.200!

- Κατασκευές (γενικότερα)


Ο τομέας των κατασκευών απασχολεί περί τα 385.000 - 400.000 άτομα (συμπεριλαμβανομένων εργατών, συνεργείων, μηχανικών, μελετητών και προσωπικό σε κατασκευαστικές εταιρείες) και είναι από εκείνους που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση. Αλλά και εδώ υπάρχουν νέα δεδομένα που μπορούν να αναστρέψουν την δυσμενή εργασιακή κατάσταση των τελευταίων ετών. Τα νέα κτίρια κατασκευάζονται έτσι κι αλλιώς σύμφωνα με τον Νέο Κανονισμό Θερμομόνωσης (αλλαγές σημειώνονται και στον τρόπο σύνταξης μιας κατασκευαστικής μελέτης, όπου συντάσσεται ξεχωριστό τευχίδιο με υπολογισμούς για τις θερμομονωτικές ανάγκες του κτιρίου σύμφωνα με το εμβαδόν του), παράλληλα με ενεργειακώς οικονομική προσέγγιση στον σχεδιασμό του καθώς και αξιοποίηση της προσλαμβανόμενης από το κτίριο ηλιακής ενέργειας με κατάλληλες διατάξεις. Ωστόσο το πρόβλημα της στάθμισης του ενεργειακού ισοζυγίου εντοπίζεται στα ήδη υπάρχοντα ενεργοβόρα κτίρια κι εδώ ακριβώς είναι που θα δημιουργηθούν οι νέες θέσεις εργασίας. Υπολογίζεται ότι η περιβαλλοντική αναβάθμιση των υφιστάμενων κτιρίων θα δημιουργήσει τουλάχιστον 25.000 και με την πιο αισιόδοξη πρόβλεψη 56.000 θέσεις εργασίας.

- Βιολογική γεωργία


Η στροφή στην βιολογική γεωργία αναμένεται να δημιουργήσει 10% - 30% περισσότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με τα συμβατικά αγροκτήματα. Αν το 20% των καλλιεργειών μετατραπεί σε βιολογικές την ερχόμενη δεκαετία, θα δημιουργηθούν 10.000 - 30.000 νέες θέσεις εργασίας.

- Αιολικά πάρκα


Καθώς μεγάλες προσπάθειες γίνονται για την αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού των ελληνικών νησιών (καθώς και των περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας που έχουν αξιόλογη ανεμοδυναμική), είναι φυσικό τα αιολικά πάρκα να αποτελέσουν πόλο έλξης για πολλούς εργαζόμενους. Έτσι λοιπόν εκτιμάται ότι για κάθε MW που παράγεται θα δημιουργούνται 15,1 θέσεις πλήρους απασχόλησης, με συνολικό αποτέλεσμα στο τέλος της δεκαετίας 25.000 θέσεις.

- Ηλιοθερμία


Καθώς όλο και περισσότερες βιομηχανικές φίρμες ρίχνουν μεγάλο βάρος στην κατασκευή και διάθεση ηλιακών συλλεκτών, εκτιμάται ότι θα δημιουργηθεί μια θέση ανά 87 τετραγωνικά μέτρα παραγόμενων συλλεκτών, με συνολικό αποτέλεσμα στο τέλος της δεκαετίας 20.000 θέσεις.

- Ανακύκλωση


Οι εργαζόμενοι στον τομέα της ανακύκλωσης των απορριμάτων αναμένεται να αυξηθούν κατά 11.200.

Αθροίζοντας λοιπόν τα παραπάνω αναμένεται η δημιουργία 260.000 περίπου νέων θέσεων εργασίας κατά το μέγιστο, και με μετριοπαθέστερες προβλέψεις, γύρω στις 170.000. Αυτά αφορούν τις θέσεις πλήρους απασχόλησης. Επιπλέον όμως, θα έχουμε και την δημιουργία έμμεσων θέσεων απασχόλησης, που πυροδοτούνται από την στροφή στην πράσινη ανάπτυξη σε ευρύτερους κλάδους της οικονομίας, λόγω τόνωσης της κατανάλωσης. Σύμφωνα με στατιστικές έρευνες, δημιουργούνται 1,6 τέτοιες έμμεσες θέσεις για κάθε μία θέση πλήρους απασχόλησης. Με πρόχειρες λοιπόν πράξεις, αναμένεται ότι οι συνολικές θέσεις που θα δημιουργηθούν (πλήρους απασχόλησης και έμμεσες) θα ξεπερνούν τις 400.000!
Βλέπουμε λοιπόν ότι η βιώσιμη ανάπτυξη που προσανατολίζεται προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά και γενικότερα προς την φιλική προς το περιβάλλον αντιμετώπιση ενός ευρύτατου φάσματος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων είναι, εκτός των άλλων, και κερδοφόρα από οικονομική και εργασιακή σκοπιά, αφού η απασχόληση τόσων ανθρώπων θα έχει ως συνεπακόλουθο τόσο την μείωση του ελλείματος, όσο και την δημοσιονομική εξυγίανση ενός μέρους τουλάχιστον του φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος.

Read more...

Αφιερωμένο...

>> 25/10/09

Αφιερωμένο σε όλους και όλες όσοι νιώθουν να πνίγονται από τον ξέφρενο καθημερινό τρόπο ζωής και από τα κάθε λογής αφεντικά, προϊστάμενους, "από πάνω" και γενικά τους λοιπούς καθημερινούς τυράννους και μικρούς Καίσαρες που θέλουν συνεχώς να τους υποβιβάζουν... Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Madrugada, το Blood shot - adult commitment... Blood shot adult commitment/ Goggle-eyed man says"/ I think you should have this/ "You say: "I don't need this!"/ "No, I don't need this!"


We could steal away...
but it's not
like we're really going somewhere.

Yeah, we could steal away...
but it's not going to happen.

Yeah, we could steal away.
We could leave today.
We could run away.

So why don't you leave through the door?
You've felt this way before.
You've felt this way.
Hey, hey, hey, hey, hey...

I got this...
blood shot, adult commitment.
I get my kicks when I get old.
Blood shot, adult commitment,
for now I do as I've been told.

Blood shot, adult commitment.
Old enough to pay,
young enough to kick around.
To kick around...

Blood shot, adult commitment.
Piss my guts into a hole in the ground.
Blood shot, adult commitment.
Bless no hand, not until you beg...
please, please beg.

Blood shot, adult commitment.
Piss running down the inside of your leg.
Now you know I'm far from satisfied.

Blood shot, adult commitment.
Goggle-eyed man says:
"I think you should have this."
You say:
"I don't need this! No, I don't need this!"

Blood shot, adult commitment.
Slips you a note,
and you say:
"I can't read this! I can't read this!"

Blood shot, adult commitment.
Now you know I'm far from satisfied.
Some day, some day, so long...

Yeah, we could steal away.
We could leave today.
Oh, we could steal away...

Yeah, we could steal away.
We could leave today.
Oh, we could run away...

I got this...
Blood shot, adult commitment.

You know I'm far from satisfied.

Blood shot, adult commitment.
Blood shot, blood shot, blood shot...

We could leave...
Come along...
You know what to do...
Alright.

Read more...

Ο Νέος Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων (Ν.Κ.Τ.Χ.-2006) - Η αναθεώρηση του Κ.Τ.Χ.-2000

>> 16/10/09

Στην ημερίδα του Τ.Ε.Ε. στην Αθήνα, το 2006, έγινε εκτενής αναφορά στις νέες διατάξεις και διαφοροποιήσεις, καθώς και σχόλια πάνω στον Νέο Κανονισμό Τεχνολογίας Χαλύβων, αναθεώρηση του παλαιότερου Κ.Τ.Χ.-2000. Ο εν λόγω Κανονισμός δεν είναι από τους πλέον γνωστούς στους Έλληνες Μηχανικούς, καθώς στις καθημερινές τους ανάγκες χρησιμοποιούν τις νεότερες εκδόσεις των Ε.Α.Κ. (Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού), Ε.Κ.Ο.Σ. (Ελληνικού Κανονισμού Οπλισμένου Σκυροδέματος), και σε επίπεδο βιομηχανικής κι εργαστηριακής έρευνας και τυποποίησης των δομικών υλικών, του Ε.Κ.Σ. (Ελληνικού Κανονισμού Σκυροδέματος). Εν τούτοις, αρκετές διατάξεις των προαναφερθέντων Κανονισμών (και κυρίως του Ε.Κ.Ο.Σ.) που αφορούν θέματα σχετικά με τους χαλύβδινους οπλισμούς (όπως συγκολλήσεις και αγκυρώσεις), αντλούνται από τον αναθεωρημένο Ν.Κ.Τ.Χ.-2006, ο οποίος περιέχει επιπλέον διατάξεις για τους οπλισμούς προέντασης, την βιομηχανική τυποποίηση και πιστοποίηση των χαλύβδινων ράβδων καθώς και κατασκευαστικούς κανόνες για τις εξ ολοκλήρου μεταλλικές κατασκευές. Με άλλα λόγια, ο Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων είναι η "δεξαμενή" από την οποία αντλούνται οι σχετικές παράγραφοι που αφορούν θέματα που εμπεριέχονται στις ενότητες των άλλων Κανονισμών. Εδώ λοιπόν παρατίθενται η ομιλία του Θ. Γ. Βουδικλάρη, Πολιτικού Μηχανικού, όπου σχολιάζεται η αναθεώρηση του Κ.Τ.Χ.-2000 στον Ν.Κ.Τ.Χ.-2006, και γίνεται μεταξύ άλλων και μια κριτική για την πρότερη δυσκολία ταυτοποίησης μεταξύ των εκάστοτε ευρωπαϊκών προτύπων και των επιμέρους εθνικών νομοθεσιών, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής. Για περισσότερη εμβάθυνση, μπορεί ο ενδιαφερόμενος να ψάξει για τον Κ.Τ.Χ.-2000, που αποτελεί άλλωστε και το κύριο σώμα του υπάρχοντος Κανονισμού, εκτός βέβαια των αναθεωρημένων διατάξεων.

ΝΕΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΧΑΛΥΒΩΝ
Τροποποιήσεις του ΚΤΧ-2000

Θ. Γ. Βουδικλάρης
Πολιτικός Μηχανικός

1. Ιστορική ανασκόπηση – η εξέλιξη 

1.1 Ο Κανονισμός Σκυροδέματος του 1954. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι χάλυβες που εχρησιμοποιούντο στη χώρα μας ως οπλισμός του σκυροδέματος, ήταν σύμφωνοι προς τους Γερμανικούς Κανονισμούς και τα σχετικά DIN, διακρινόμενοι στις κατηγορίες St I , St III και St IV (η κατηγορία St II είχε προ πολλού καταργηθεί και «ξεχαστεί»), με όρια διαρροής, αντοχές και επιτρεπόμενες τάσεις λειτουργίας που έβαιναν αυξανόμενες κατά την ίδια σειρά. Οι κατηγορίες St III και St IV (οι «σκληροί» χάλυβες, που τους ονόμαζαν επίσης «χάλυβες υψηλής αντοχής») διακρίνονταν σε υποκατηγορίες ST IIIa, St IIIb και St IVa, St IVb αντίστοιχα, όπου η ένδειξη a έδειχνε τους φυσικώς σκληρούς χάλυβες, ενώ η ένδειξη b έδειχνε τους εν ψυχρώ κατεργασμένους. Η βελτίωση των αντοχών των φυσικώς σκληρών χαλύβων επιτυγχανόταν κυρίως με αύξηση του ποσοστού του περιεχομένου άνθρακα, που ίσως ξεπερνούσε το 0,4%, με κύριες δυσμενείς επιπτώσεις στην συγκολλησιμότητα και την ψαθυρότητά τους. Οι εν ψυχρώ κατεργασμένοι χάλυβες έχουν ούτως ή άλλως πρόβλημα συγκολλήσεως και πάντως η συγκόλλησή τους απαγορευόταν πλήρως από το ΒΔ 1954.
Στον Γερμανικό Κανονισμό Σκυροδέματος 1972, οι συμβολισμοί των χαλύβων τροποποιήθηκαν αλλά η σύσταση και οι τρόποι παραγωγής τους παρέμειναν βασικά οι ίδιοι.
Στη χώρα μας οι “προδιαγραφές” των χαλύβων St I, St III και St IV περιλαμβάνονταν στον Κανονισμό για τη Μελέτη και Εκτέλεση Οικοδομικών Έργων από Ωπλισμένο Σκυρόδεμα (ΒΔ 1954), με τρόπο στοιχειώδη, ατελή, ασαφή και όχι αλάνθαστο, και πάντως ακολουθώντας τον αντίστοιχο Γερμανικό Κανονισμό και το DIN 488 της εποχής συντάξεώς του. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, ως ελάχιστη μήκυνση επί του επιμετρουμένου μήκους του δοκιμίου (που ονομάζει «πρότυπο» ο Κανονισμός χωρίς να το προσδιορίζει, υποθέτουμε ότι είναι το ε10 του Γερμανικού DIN), απητείτο για τον κοινό χάλυβα St I και τους φυσικώς σκληρούς St IIIa και St IVa 18% και 16% αντίστοιχα, και 8% για τους εν ψυχρώ κατεργασμένους St IIIb και St IVb.

1.2 Τα Πρότυπα του ΕΛΟΤ. Θετικό βήμα (αν και όχι όσο θα έπρεπε θαρραλέο και μεγάλο) έγινε το 1987, με την έκδοση των Ελληνικών Προτύπων ΕΛΟΤ 959 και ΕΛΟΤ 971 για τους κοινούς και τους συγκολλήσιμους χάλυβες αντίστοιχα. Τα Πρότυπα κυκλοφόρησαν το 1994 και σε 2η έκδοση, χωρίς βελτιώσεις, χωρίς διόρθωση των σφαλμάτων και χωρίς ένδειξη αναζητήσεως της ποιότητας.
Αμέσως μετά την αρχική έκδοση των Προτύπων του ΕΛΟΤ, κυκλοφόρησε και η υπ’ αριθμ. Β 21538/2228/3-12-1987 (ΦΕΚ 702/Β/4-12-87) Απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας με την οποία τα Πρότυπα έγιναν υποχρεωτικά και έκτοτε σ’ αυτά προσαρμόσθηκαν και με αυτά ελέγχονται από την πολιτεία οι παραγωγοί χαλύβων οπλισμού σκυροδέματος στη χώρα μας. Με τα Πρότυπα του ΕΛΟΤ και την προμνησθείσα Υπουργική Απόφαση, όπως αυτή τελικά διαμορφώθηκε (ύστερα από διαδοχικές τροποποιήσεις - καταργήσεις - επαναφορές) με την υπ’ αριθμ. 15283/Φ7/422/8-8-95 όμοια (ΦΕΚ 746/Β/30-8-95), καθορίζονται τρεις κατηγορίες χαλύβων S220, S400 και S500 με βάση την χαρακτηριστική τιμή σε MPa του ορίου διαρροής τους (εμφανούς ή συμβατικού για μήκυνση 0.2%) και ανεξάρτητα από τη μέθοδο παραγωγής τους.
Συγχρόνως οι χάλυβες με όριο διαρροής 400 και 500 MPa, διακρίθηκαν σε S400 και S400s και αντίστοιχα S500 και S500s, ανάλογα με την επιδεκτικότητά τους σε ηλεκτροσυγκόλληση, που είναι ενδεχόμενη και υπό προϋποθέσεις για τους S400 και S500, και επιτρεπτή άνευ προϋποθέσεων για τους S400s και S500s. Για τους χάλυβες S220 δεν υπάρχει κατηγορία S220s, είναι όμως στην συντριπτική πλειοψηφία των κυκλοφορούντων, συγκολλήσιμοι.

1.3 Η ευρωπαϊκή προσπάθεια. Στην Ευρώπη, ήδη από το 1969, επιχειρήθηκε η σύνταξη ενός κοινού, γενικής ισχύος Προτύπου, αναγνωριζομένης της αξίας της τυποποιήσεως για τη διευκόλυνση του εμπορίου και την, όσο γίνεται περισσότερο, ελεύθερη διακίνηση του υλικού στις χώρες αυτής της ηπείρου. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Οργανισμός Άνθρακα και Χάλυβα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών, ιδρύθηκαν νωρίτερα και απετέλεσαν τους πρόδρομους της ΕΟΚ και της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μάλιστα έχουν ως μέλη τους και χώρες που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. Δημιουργήθηκε έτσι το Πρότυπο EURONORM 80/69, στο οποίο, πλην της αντοχής, τέθηκαν απαιτήσεις και όρια και για την ολκιμότητα των χαλύβων, με διάκρισή τους σε συνήθη και μεγάλη ολκιμότητα, ανάλογα με τον λόγο της τάσεως θραύσεως προς την τάση διαρροής ft / fy . Το Πρότυπο αυτό αναθεωρήθηκε αργότερα με το EU 80/85, στην ίδια περίπου γενική κατεύθυνση. Παρεμφερής προσπάθεια καθορισμού κοινών μεθόδων και διαδικασιών δοκιμής και ελέγχου γινόταν και από τον οργανισμό ISO, με τα ISO 377, ISO 6935, ISO 7500, ISO 15630.
Ήδη από της συντάξεως του παραπάνω αρχικού Προτύπου επιχειρήθηκε επίσης ο καθορισμός μιας κοινής, τυποποιημένης σημάνσεως στους χάλυβες, που θα προσδιόριζε τη χώρα προέλευσης, το εργοστάσιο παραγωγής, την κατηγορία (τάση διαρροής), την συγκολλησιμότητα και την ολκιμότητα. Η προσπάθεια βρήκε πολλές δυσκολίες λόγω της επιθυμίας κάθε μιας από τις μεγάλες χώρες να επιβάλλει τη δική της άποψη. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι οι απόψεις για τα θέματα αυτά είναι, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αποκρυσταλλωμένες, αλλά όχι ακόμη εγκεκριμένες και επίσημες.

1.4 Το Πρότυπο 10080 της ΕΟΚ – Ε.Ε. Προς την ίδια κατεύθυνση, του κοινού Προτύπου, έχει κινηθεί και η ΕΟΚ – Ε.Ε. με το ΕΝ 10080, το οποίον βρέθηκε κάποια στιγμή στο στάδιο του ENV, οπισθοχώρησε πάλι στο prEN, αλλάζοντας «νοοτροπία» και τελικά εγκρίθηκε πρόσφατα ως ΕΝ 10080. Αιτία και πάλι όλων αυτών των παλινωδιών, ήταν η ασυμφωνία των μεγάλων και η άρνησή τους να υποχωρήσουν και να απομακρυνθούν από τα δικά τους εθνικά Πρότυπα.
Ήδη το ΕΝ 10080 έχει εγκριθεί στη χώρα μας ως ΕΛΟΤ ΕΝ 10080 και έχει αποδοθεί ως ΕΛΟΤ 1421-1, με περιεχόμενο που θα παρουσιασθεί ιδιαιτέρως. 
Τελικά η λύση δόθηκε δια της καταργήσεως του προβλήματος. Το ΕΝ 10080, όπως διαμορφώθηκε σήμερα, είναι ένα γενικό κείμενο Πλαισίου – Προτύπου, μόνον για συγκολλήσιμους χάλυβες, που καθορίζει μόνον τις απαιτήσεις για την παραγωγή του προϊόντος, για το σύνολο των χαρακτηριστικών που πρέπει να εξετάζονται, τις συνθήκες δοκιμών και ελέγχων και τα κριτήρια συμμορφώσεως, τα όρια των συστατικών των κραμάτων και τα όρια των ανεπιθύμητων στοιχείων, τη γεωμετρία των διατομών κλπ., ενώ ο καθορισμός των κατηγοριών των χαλύβων και τα ακριβέστερα μηχανικά τους χαρακτηριστικά επαφέθηκαν να καθοριστούν με τα Εθνικά Πρότυπα κάθε χώρας. Πράγμα που σημαίνει ότι οδηγηθήκαμε σε μια σύνταξη νέων ελληνικών Προτύπων που θα αντικαταστήσουν τα ΕΛΟΤ 959 και ΕΛΟΤ 971. Η πιστοποίηση του κωδικού σήμανσης του εργοστασίου και του προϊόντος, θα χορηγείται από ευρωπαϊκό φορέα.

1.5 Ο Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων. Στο εν τω μεταξύ διάστημα, συντάχθηκε και εγκρίθηκε με την υπ΄ αριθμ. Δ14/36010/29-2-2000 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 381/Β/24-3-2000) ο ελληνικός Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων Οπλισμού Σκυροδέματος (ΚΤΧ-2000), που απετέλεσε πολύ σημαντικό γεγονός στην αγορά και τη χρήση των χαλύβων στη χώρα μας.
Ο ΚΤΧ-2000 προσπάθησε, στα πλαίσια του νομικώς εφικτού, να εκσυγχρονίσει τα Πρότυπα ΕΛΟΤ 959 και 971, πλησιάζοντας το Ευρωπαϊκό Πρότυπο 10080 (στη μορφή που είχε αυτό κατά τον χρόνο συντάξεως του Κανονισμού) και συμμορφούμενος προς τους Ευρωκώδικες EC 2 και EC 8, αλλά και τους Ελληνικούς Κανονισμούς Σκυροδέματος και Αντισεισμικό, κάνοντας μνεία των μεθόδων παραγωγής των χαλύβων και των διακρίσεων που αυτές συνεπάγονται, εισάγοντας την ολκιμότητα και τις περί αυτήν απαιτήσεις, ορίζοντας τη μήκυνση υπό το μέγιστο φορτίο, καταγράφοντας τις οριακές τιμές των στοιχείων που μετέχουν στην σύνθεση του κράματος και του ισοδύναμου σε άνθρακα, κάνοντας αναφορά στην περιεκτικότητα του αζώτου και των στοιχείων που το δεσμεύουν, θέτοντας όρια στην περιεκτικότητα του χαλκού (ευμενούς στοιχείου για τη διάβρωση αλλά δυσμενούς για τη συγκόλληση), ορίζοντας την πυκνότητα και τις γεωμετρικές απαιτήσεις των νευρώσεων, υποδεικνύοντας όρια της διαβρώσεως του χάλυβα και επισημαίνοντας τον κίνδυνο της ραδιενέργειας.

1.6 Το νέο Πρότυπα ΕΝ 1421. Μόλις εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. οικ.9529/645 /10-5-2006 Υπουργική Απόφαση, το νέο τρίπτυχο Προτύπου ΕΛΟΤ 1421-1, ΕΛΟΤ 1421-2 και ΕΛΟΤ 1421-3. Ακριβέστερα, στην Υπουργική Απόφαση, το ΕΛΟΤ 1421-1 έχει αντικατασταθεί με το ΕΛΟΤ ΕΝ 10080, του οποίου άλλωστε αποτελεί πιστή απόδοση. Προφανώς τα Πρότυπα ΕΛΟΤ 959 και ΕΛΟΤ 971 καταργούνται.
Η παραγωγή χαλύβων οπλισμού σκυροδέματος από τις ελληνικές χαλυβουργικές βιομηχανίες, υπακούει πια σ’ αυτό το Πρότυπο. Οι εισαγόμενοι χάλυβες στη Ελλάδα για χρησιμοποίησή τους ως οπλισμών σκυροδέματος, οφείλουν επίσης να ικανοποιούν τις απαιτήσεις αυτού του Προτύπου, το οποίον άλλωστε συμπίπτει με το Ευρωπαϊκό Πρότυπο.

1.7 Ο Νέος Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων οπλισμού σκυροδέματος, συντάσσεται εδώ και ένα χρόνο, με κύριο σκοπό να εκσυγχρονίσει τον υπάρχοντα και να αποτελέσει ένα κανονιστικό κείμενο συμβατό τόσο με το σχετικό ευρωπαϊκό όσο και το ελληνικό Πρότυπο.
Όπως στον ΚΤΧ-2000, έτσι και περισσότερο στον καινούργιο Κανονισμό, το θεματολόγιο είναι πολύ ευρύτερο, σε μια προσπάθεια να αποτελέσει το κύριο σώμα του, μαζί με τα παραρτήματα, ένα πολύ σημαντικό βοήθημα για το μηχανικό της πράξης, όλων των ειδικοτήτων. Ενδεικτικά και πολύ συνοπτικά, θα περιέχει θέματα επί των πιο κάτω αντικειμένων:

  • Συγκολλήσεις συγχρόνων χαλύβων μεταξύ τους ή με παλαιότερους


  • Διάβρωση, συστάσεις και διατάξεις προστασίας

  • Συμπεριφορά των χαλύβων σε υψηλές και χαμηλές θερμοκρασίες

  • Κόπωση χαλύβων

  • Διαμορφώσεις χαλύβων, κάμψεις κλπ. – εναρμόνιση με ΕΚΩΣ

  • Ασφάλεια εργαζομένων στις φάσεις διακίνησης, διαμόρφωσης, τοποθέτησης, συγκόλλησης κλπ.

  • Άλλα είδη χαλύβων, ανοξείδωτοι, προεντάσεως κλπ. (που πάντως δεν περιλαμβάνονται στο Πρότυπο)

  • Διαδικασίες αυτοψιών, εκτίμηση βλαβών από διάφορες αιτίες

  • Εκτίμηση υφισταμένης καταστάσεως, εργαστηριακοί έλεγχοι κλπ.

  • Διαδικασίες και έλεγχοι αγοράς

2. Διαφοροποιήσεις του νέου Προτύπου από τα παλιά 

Στα επόμενα θα γίνει μια απλή, σύντομη αναφορά στις κυριώτερες διαφοροποιήσεις ιδιοτήτων (μερικές μόνο) που παρουσιάζουν τα Πρότυπα ΕΝ 10080 και ΕΛΟΤ 1421 από τα ΕΛΟΤ 959 και ΕΛΟΤ 971 που ίσχυαν μέχρι προ ολίγου, και τον ΚΤΧ-2000. Πολλές απ’ αυτές είναι τελείως καινούργιες και δεν περιλαμβάνονταν καθόλου στα παλιά Πρότυπα. Μεγαλύτερη ανάπτυξη θα γίνει από τους επόμενους ομιλητές. Έχει γίνει μια προσπάθεια να αποδοθούν μερικές από αυτές τις διαφορές, σε Πίνακες που παρατίθενται στο τέλος.

2.1 Τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται στο νέο Πρότυπο διαφέρουν, προς το παρόν, τόσο από τα χρησιμοποιούμενα στον ΚΤΧ-2000, όσο και από τον Ευρωκώδικα EC 2. Για την εύκολη παρακολούθηση παρατίθεται η αντιστοιχία.

ΕΝ 10080            

Μηχανικά χαρακτηριστικά

EC 2
Re
Όριο διαρροής
fy
Rp0.2
Συμβατικό όριο διαρροής ε = 0,2%
fp0.2
Rm
Εφελκυστική αντοχή
ft
Rm/Re
Λόγος τάσεως αντοχής / ορίου διαρροής
ft / fy
Agt
Μήκυνση στο μέγιστο φορτίο
εsu
d
Ονομαστική διάμετρος
Φ

2.2 Οι χάλυβες είναι πλέον μόνον συγκολλήσιμοι. Δεν επιτρέπεται η παραγωγή και η κυκλοφορία των χαλύβων που ήταν «συγκολλήσιμοι υπό προϋποθέσεις». Γίνεται διάκριση των ευθυγραμμισμένων και προερχομένων από ρολό (κουλούρα) χαλύβων (με πρόσθετη επισήμανση επί του προϊόντος) και ορίζονται οι προϋποθέσεις ελέγχου τους με τα κριτήρια συμμορφώσεως. Εκτός από τους χάλυβες με ανάγλυφες νευρώσεις, προβλέπονται και χάλυβες με κοιλότητες. Εισάγεται η έννοια του «ημι-ετοίμου» προϊόντος.

2.3 Πλέγματα. Καθορίζονται τα χαρακτηριστικά των πλεγμάτων, διαστάσεις, κατηγορίες χρησιμοποιουμένων χαλύβων, απαιτήσεις συνδέσεως των ράβδων.
Δυνατότητες του χρήστη να παραγγείλει προϊόν με τις επιθυμητές από αυτόν παραμέτρους χρήσεως (διαστάσεις, «βήμα» ράβδων κατά τις δύο διευθύνσεις, προεξοχές κλπ.). Τα πλέγματα πρέπει πλέον να έχουν Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης όπως οι ράβδοι και οι κουλούρες. 
 
2.4 Ηλεκτροσυγκολλητά δικτυώματα (το όνομα δεν θεωρείται πολύ πετυχημένο). Πρόκειται για μια μορφή χαλύβων οπλισμού σκυροδέματος σχετικώς νέα και ασυνήθιστη για τα κοινά έργα στη χώρα μας, που δεν υπήρχε στα προηγούμενα Πρότυπα του ΕΛΟΤ και τον ΚΤΧ-2000. Ορίζονται η μορφή και οι διαστάσεις του δικτυώματος, οι κατηγορίες του χάλυβα πελμάτων και διαγωνίων, το βήμα των διαγωνίων κλπ.

2.5 Ολκιμότητα. Από τις τρεις προβλεπόμενες στο Ευρωπαϊκό Πρότυπο κατηγορίες ολκιμότητας (Α – χαμηλή ολκιμότητα, Β – μέση ή κανονική ολκιμότητα και C – υψηλή ολκιμότητα), το Ελληνικό Πρότυπο ορίζει και δέχεται δύο μόνο κατηγορίες ολκιμότητας, για χάλυβες με το ίδιο όριο διαρροής των 500 MPa, ήτοι τους χάλυβες Β500A και Β500C. Εξ αυτών οι χάλυβες Β500A χρησιμοποιούνται μόνο σε πλέγματα και ηλεκτροσυγκολλητά δικτυώματα, με διάμετρο μέχρι 8 mm. Είναι σαφής η προτίμηση της (αποκλειστικής) χρήσεως χαλύβων υψηλής ολκιμότητας B500C στα κτιριακά (τουλάχιστον) έργα στην Ελλάδα, λόγω σεισμού. 

2.6 Τιμές των μηχανικών χαρακτηριστικών. Οι οριζόμενες τιμές των μηχανικών χαρακτηριστικών των χαλύβων είναι χαρακτηριστικές τιμές, ήτοι έχουν πιθανότητα 5% να υπολείπονται ή να υπερβληθούν (κατά περίπτωση). Παρά ταύτα ορίζονται επίσης μέγιστες και ελάχιστες τιμές, για διάφορους λόγους.

  • Η χαρακτηριστική τιμή του ορίου διαρροής ορίζεται στα 500 MPa, ορίζεται όμως και ανώτατη τιμή 625 MPa, για την αποφυγή υπεραντοχών που θα αχρήστευαν τους ικανοτικούς ελέγχους.


  • Δεν ορίζεται με άμεσο τρόπο, υποχρεωτικώς ελάχιστη τάση θραύσεως. Ο ορισμός της γίνεται εμμέσως μέσω του λόγου τάσεως θραύσεως προς τάση διαρροής (ft/fy ή Rm/Re). Αυτός ο λόγος ορίζεται ≥ 1.05 για τους χάλυβες Β500Α (≥1.03 για Φ< 6mm), ενώ αντίστοιχα για τους χάλυβες Β500C πρέπει να είναι ft/fy ή Rm/Re ≥1.15 και συγχρόνως ≤ 1.35 , για την ίδια ως άνω αιτία (του ικανοτικού ελέγχου). Ο λόγος της πραγματικής προς την ονομαστική τιμή του ορίου διαρροής fy,act / fy,nom πρέπει να είναι ≤ 1.25


  • Η συνολική επιμήκυνση (που μετριέται πια στην περιοχή του μέγιστου φορτίου) πρέπει να είναι ≥ 2.5% για τους χάλυβες Β500Α (≥ 2% για Φ<6mm), ενώ για τους χάλυβες Β500C πρέπει να είναι ≥ 7.5%. ΠΡΟΣΟΧΗ: οι τιμές αυτές των μηκύνσεων δεν είναι συγκρίσιμες προς τις αναγραφόμενες τιμές στα παληότερα Πρότυπα ή Κανονισμούς, υπάρχει διαφορά ορισμού.

  • Ορίζονται και οριακές τιμές (μέγιστες ή ελάχιστες) για τα πιο πάνω μεγέθη, χωρίς να καταργείται η απαίτηση για την χαρακτηριστική τιμή, για λόγους αποφυγής επιδείξεως υπερβολικής αυστηρότητας έναντι του παραγωγού, σε περιπτώσεις αμφισβητήσεων επάρκειας του υλικού από τον χρήστη. Για το όριο διαρροής τίθενται οι ελάχιστες τιμές 475MPa και 485 MPa για τις κατηγορίες B500A και B500C αντίστοιχα. Για την ομοιόμορφη επιμήκυνση εsu ή Agt υπό το μέγιστο φορτίο οι ελάχιστες τιμές είναι 2% και 7% για τις κατηγορίες Β500Α και B500C αντίστοιχα. Για τον λόγο ft/fy ή Rm/Re οι ελάχιστες τιμές είναι 1.02 και 1.13 αντίστοιχα για τις κατηγορίες Β500Α και B500C, ενώ για την κατηγορία B500C υπάρχει και η τιμή 1.37% ως μέγιστη τιμή του λόγου ft/fy.


  • Οι τιμές του ορίου διαρροής και της τάσεως θραύσεως, θα υπολογίζονται επί τη βάσει της ονομαστικής διατομής της ράβδου, και όχι της πραγματικής, πράγμα που απέχει λίγο από την αλήθεια αλλά ενδεχομένως βρίσκεται υπέρ της ασφαλείας του έργου και του συμφέροντος του χρήστη.


2.7 Σήμανση . Θεσπίζεται υποχρεωτικό σύστημα σημάνσεως των χαλύβων, τόσο των λείων όσο και των χαλύβων με νευρώσεις ή κοιλότητες, με το οποίον θα αναγνωρίζεται όχι μόνον η χώρα προελεύσεως και το εργοστάσιο παραγωγής, αλλά επίσης η κατηγορία των χαλύβων. Προβλέπεται και σύστημα αναγνωρίσεως των χαλύβων που προέρχονται από ευθυγράμμιση ρολού (κουλούρας). Επιτρέπεται η αναγνώριση του παραγωγού και με ανάγλυφους αριθμούς ή σύμβολα. 
 
2.8 Χημική σύσταση, γεωμετρία νευρώσεων ή κοιλοτήτων κλπ. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις στην χημική σύσταση του κράματος και στην τιμή του «Ισοδύναμου Άνθρακα Ceq», της οποίας το μέγιστο γίνεται 0.52% αντί για 0.53% . Δίδεται η δυνατότητα αυξήσεως του άνθρακα κατά 0.3% αν μειωθεί το Ceq. Τίθεται μέγιστη τιμή για τον χαλκό, που δεν προβλεπόταν. Μικρές τροποποιήσεις υπάρχουν και στην γεωμετρία των νευρώσεων, σε σχέση με τον ΚΤΧ-2000. Τροποποιούνται οι ανοχές μάζας για μικρές και μεγάλες διαμέτρους. Δίδεται η δυνατότητα για μεγάλη ποικιλία διαμέτρων ράβδων, κατόπιν συμφωνίας παραγωγού και χρήστη. 

2.9 Κόπωση. Ορίζεται η μέγιστη τάση ελέγχου, το εύρος, ο ρυθμός και η μορφή διακύμανσης και ο ελάχιστος αριθμός «κύκλων» της δοκιμής. 
Είναι προφανές ότι οι ως άνω επισημάνσεις των διαφοροποιήσεων του νέου Προτύπου των χαλύβων σε σχέση με τα παλιά Πρότυπα και τον ΚΤΧ-2000, δεν εξαντλούν το θέμα, απλώς αποτελούν μια προσπάθεια «πρώτης γνωριμίας» με το αντικείμενο. 

  Αθήνα 13 Ιουνίου 2006
Για την Ημερίδα του ΤΕΕ



όπου

        ΝΝc το πλήθος διαμήκων & εγκαρσίων συρμάτων
        PL  Pc το βήμα διαμήκων & εγκαρσίων συρμάτων
        dL  dc η διάμετρος εγκαρσίων & διαμήκων συρμάτων


L το μήκος διαμήκους σύρματος
Β το μήκος εγκαρσίου σύρματος

         u1 u2 η προεξοχή των διαμήκων συρμάτων
         u3  u4 η προεξοχή των εγκαρσίων συρμάτων



Σύγκριση τιμών μεταξύ παλαιών και νέων Προτύπων



 

Read more...

Συγκλονιστικό έργο από νεαρή Ουκρανίδα στο "Ukraine's got talent"

>> 12/10/09

Ευτυχώς που τουλάχιστον στο εξωτερικό τα διάφορα reality shows αναδεικνύουν (έστω και αραιά και πού) και ορισμένα εκπληκτικά ταλέντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ουκρανίδα Kseniya Simonova, που στο "Ukraine's got talent" σχεδίασε με μια πρωτότυπη τεχνική, πάνω σε ένα διαμορφωμένο με στρώματα άμμου καμβά, ένα συγκλονιστικό έργο - καταγγελία για την φρίκη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την ανθρώπινη κτηνωδία. Το ονειρικής ομορφιάς αλλά και συνάμα ανατριχιαστικό στις μνήμες που ξυπνάει έργο σήμειωσε τις τελευταίες μέρες ρεκόρ σε views στο YouTube. Αλλά τα πολλά λόγια είναι περιττά. Δείτε το video.


Read more...

"Πράσινα" sites στο Διαδίκτυο - λύσεις και περιβαλλοντικές προοπτικές

>> 11/10/09

Η άκρατη αστυφιλία των τελευταίων δεκαετιών στον ελλαδικό χώρο έχει δημιουργήσει ένα σχεδόν απάνθρωπο περιβάλλον διαβίωσης στις πόλεις. Η ρύπανση του αέρα, των υδάτων αλλά και του καθ'αυτού αστικού περιβάλλοντος, οι χωματερές, οι βιομηχανικές ζώνες, η έλλειψη πάρκων και πράσινων πνευμόνων κοντά ή μέσα στις αστικές ζώνες (και η συστηματική καταστροφή των λιγοστών εναπομεινάντων με τις κλασικές, πλέον, καλοκαιρινές και όχι μόνο πυρκαγιές), η τσιμεντοποίηση των κατά τα άλλα αναδασωτέων εκτάσεων, η υπερχρησιμοποίηση του αυτοκινήτου, η παντελής απουσία ενός πολεοδομικού σχεδίου και ενός προγράμματος κλιμακωτής εξάπλωσης που ισχύει στις περισσότερες μεγάλες ελληνικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της Αθήνας, της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης, τα υπεράριθμα παλαιά και ενεργοβόρα κτιρία και, κυρίως, η μηδενική περιβαλλοντική συνειδητοποίηση του μέσου Έλληνα, που φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Ειδικά το τελευταίο είναι ίσως ο σημαντικότερος και συνάμα εξοργιστικότερος παράγοντας. Γιατί πραγματικά, τι μπορεί να πει κανείς για κάποιον που προτιμά να πετάει τα σκουπίδια του κάτω, ενώ υπάρχει στα δέκα μέτρα κάδος, ανοίγει τον χείμωνα ταυτόχρονα το καλοριφέρ, το αερόθερμο και το κλιματιστικό, με αποτέλεσμα να κάνει μέσα στο καταχείμωνο τόση ζέστη στο σπίτι του ώστε κυκλοφορεί με το φανελάκι, και όταν ξυρίζεται αφήνει με τις ώρες ανοιχτή την βρύση του, σπαταλώντας κυβικά ολόκληρα νερού; Ότι αν όχι επιεικώς ηλίθιος, είναι τουλάχιστον αγριάνθρωπος, με καμία αίσθηση υπευθυνότητας για τις επόμενες γενιές και καμία αντίληψη περί της, προερχόμενης από τέτοιες και ανάλογες συμπεριφορές, περιβαλλοντικής καταστροφής που απειλεί και την δική του ζωή και αυτές των άλλων. Το συμπέρασμα είναι ότι η επιρροή όλων των υπολοίπων παραγόντων μπορεί να αμβλυνθεί σημαντικά αν υπάρξει μια σωστή καθοδήγηση του κόσμου προς μια φιλική προς το περιβάλλον και υπεύθυνη προς τους άλλους στάση ζωής. Αρκεί βέβαια να υπάρχει και η ανάλογη διάθεση.
Δεδομένης της τωρινής κατάστασης και του ασφυκτικά μηχανιστικού αστικού περιβάλλοντος και τρόπου ζωής, είναι δύσκολο για κάποιον να σπάσει τα προαναφερθέντα στεγανά. Αλλά το γεγονός ότι απλές λύσεις και ειλικρινείς μεταστροφές στην καθημερινή αντιμετώπιση των ενεργειακών πόρων στο πλαίσιο των μέσων σύγχρονων αναγκών του πολίτη μπορούν να επιφέρουν εντυπωσιακά αποτελέσματα, κάνει πολύ ενδιαφέρουσα την σχετική έρευνα για προτεινόμενους τρόπους δράσης. Το Διαδίκτυο προσφέρει ένα άμεσο κι εύχρηστο αρχικό lead που μπορεί παράλληλα να οδηγήσει και σε μια περαιτέρω εμβάθυνση επί του θέματος. Παρακάτω ακολουθούν μερικές ενδιαφέρουσες σχετικές ιστοσελίδες.

http://www.wwf.gr/footprint   Στην ιστοσελίδα της WWF, παίζοντας το ηλεκτρονικό παιχνίδι "Footprint", θα υπολογίσετε το ενεργειακό σας αποτύπωμα, δηλαδή πόση ενέργεια καταναλώνετε και πόσο διοξείδιο του άνθρακα εκλύουν στην ατμόσφαιρα οι καθημερινές σας συνήθειες που σχετίζονται με την κατανάλωση ενέργειας. Επίσης, θα βρείτε συμβουλές για το πώς θα μπορούσατε να αποφύγετε ένα μέρος των ρυπογόνων εκπομπών, εξοικονομώντας ταυτόχρονα ενέργεια και χρήματα.


http://www.ecorec.gr   Η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης ασχολείται με θέματα μείωσης, επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης απορριμάτων, βιώσιμης διαχείρισης στερεών και άλλων αποβλήτων, των φυσικών πόρων, του νερού και της ενέργειας, και προώθησης της βιωσιμότητας σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Στο site θα βρείτε διευθύνσεις για ανακύκλωση υλικών (από ηλεκτρικές συσκευές και μέταλλα μέχρι ρούχα), οδηγίες για οικιακή κομποστοποίηση απορριμάτων (που μπορεί να γίνει εύκολα στον κήπο ή το μπαλκόνι), διευθύνσεις προμηθευτών κάδων κομποστοποίησης κ.τ.λ.


http://www.ecofamily.gr   Συμβουλές εξοικονόμησης ενέργειας, νερού, αλλά και οικολογικά προϊόντα, όπως βιοδιασπώμενες σακούλες από καλαμπόκι, είδη μιας χρήσης από ζαχαροκάλαμο, καλαμπόκι και ταπιόκα (καλαμάκια, πιάτα, ποτήρια κ.ά.), πρέσα ανακύκλωσης από 100% ανακυκλώμενο υλικό για πλαστικά μπουκάλια, αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών και κονσέρβες, ακόμη και μπιτόνια, καθώς και διάφορα άλλα είδη από ανακυκλώμενα υλικά.



http://www.quickneasy.gr   Τα πάντα για την κατασκευή ενός βιοκλιματικού σπιτιού αλλά και για την μετατροπή ενός συμβατικού σπιτιού παλαιάς κατασκευής σε βιοκλιματικό.

http://www.greenroofs.gr   Όλα όσα θέλετε να μάθετε για τα φυτεμένα δώματα, τις πράσινες στέγες και ταράτσες (μελέτες, υλικά, φυτά, μονώσεις, νομικά θέματα, εισαγωγή στο πολεοδομικό σχέδιο κ.λπ.) και για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σχετικά.

 
 

http://www.oikologos.gr   Εδώ θα βρείτε πρακτικές λύσεις για τον οικολογικό καθαρισμό του σπιτιού, πράσινη χημεία για το σπίτι, "πράσινες" συνήθειες κι επιλογές για τα ψώνια, την χρήση του υπολογιστή και των ηλεκτρικών συσκευών γενικότερα κ.ά.


Μαζί με αυτές τις επιλογές μπορείτε πάντα να επισκεφθείτε και τις κεντρικές ιστοσελίδες της WWF, της Greenpeace, του Τ.Ε.Ε. και των σχετικών παραρτημάτων τους. Τα αντίστοιχα links φαίνονται παραπλεύρως στις επιλεγμένες ιστοσελίδες του blog. Με την είσοδό σας στα sites αυτά μπορείτε να ψάξετε για τους αντίστοιχους υπερσυνδέσμους που αφορούν τον "πράσινο" καθημερινό τρόπο ζωής στην δουλειά, το σπίτι και την διασκέδαση.
Άμα κάποιος αναγνώστης βρει και άλλες σχετικές ιστοσελίδες (είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν ακόμα μπόλικες), ας στείλει τα links, κατά προτίμηση σε σχόλιο για να μπορέσουν και οι υπόλοιποι αναγνώστες να τις επισκεφθούν εύκολα.

Read more...

Η πτώση - μέρος 6

>> 6/10/09

Ήταν φθινόπωρο του '20 και ένα παλικαράκι από τα Γρεβενά γυρνούσε στο σπίτι του μετά το σχολείο. Ήταν κουρεμένο γουλί - υπήρχε τεράστιο πρόβλημα με τις ψείρες - και δεν φορούσε παπούτσια στα πόδια του. Τα είχε περιτυλίξει μόνο με κάτι κουρέλια που είχε βρει πίσω από το μικρό κλωστοϋφαντουργείο κοντά στο σπίτι του. Η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή και ο πατέρας του πάλευε να θρέψει αυτόν και τις δύο αδελφές του δουλεύοντας στον φούρνο του κυρ Βασίλη στην πλατεία Αιμιλιανού. Αν μη τι άλλο, είχαν σχεδόν πάντα κάτι για να βάλουν στο στόμα τους... Αλλά παρ'όλο που δεν πεινούσαν, τους τσάκιζε το κρύο και η υγρασία. Η ρημαγμένη τρώγλη στην οποία ζούσαν δεν τους παρείχε καμία προστασία. Το κρύο γινόταν σε αυτές τις περιοχές τσουχτερό ήδη από τα μέσα του Οκτώβρη... τέτοια ήταν και η εποχή που γεννήθηκε ο μικρός Δημήτρης. Τέτοια ήταν και η εποχή που πέθανε και η μητέρα του, εξασθενημένη από την λωχεία, αφήνοντας τον πατέρα του μόνο.
Ο μπαρμπαΚυριάκος  το έφερνε πάντα βαρέως που έχασε έτσι την γυναίκα του και συνεχώς κατηγορούσε τον γιο του για αυτό. Τον ξυλοφόρτωνε συχνά και θα προτιμούσε να είχε πεθάνει εκείνος παρά η κυρία Μέλπω... Κατά βάθος και ο ίδιος ο Δημητράκης κατηγορούσε τον εαυτό του και ένιωθε ένα βάρος, μια μάζα από τύψεις να του πλακώνει το στήθος - ένα βάρος που δεν του έφυγε ποτέ.
Γυρνώντας πέρασε από τον καφενέ. Εκεί μέσα βρήκε τον δάσκαλό του, τον παπαΒαγγέλη. Ο Δημητράκης πάντα απορούσε με την ταχύτητα που ο παπαΒαγγέλης έφευγε κάθε μεσημέρι από το σχολείο μετά το μάθημα, ώστε με το που ο μικρός έφτανε στην στροφή του χωματόδρομου για το σπίτι του, ο πάτερ κατέβαζε ήδη τσίπουρα με τους θαμώνες και γελούσε τρανταχτά. Το αγόρι τον συμπαθούσε πολύ, αν και καμιά φορά τους τις έβρεχε όταν χάζευαν. Και είχε στενοχωρηθεί όταν έμαθε ότι θα φύγει σύντομα για τα Τρίκαλα μαζί με την παπαδιά - το ίδιο και οι θαμώνες. Ήταν σπουδαίος σύντροφος στο πιοτό.
Το βράδυ γύρισε ο πατέρας του. Είχε αργήσει πολύ - η δουλειά του τελείωνε γύρω στις πέντε το απόγευμα - αλλά η ανάσα του που βρωμοκοπούσε οινόπνευμα δεν άφηνε αμφιβολίες για το τί τον είχε καθυστερήσει. Μπαίνοντας τρικλίζοντας μες στο σπίτι, το βλέμμα του έπεσε στον μικρό που καθόταν στην γωνιά του ντιβανιού, προσπαθώντας να ζεσταθεί. Τα μάτια του τότε θόλωσαν. "Γιατί δεν κοιμάσαι, χαμένο; Πάλι θα πρέπει να σε τραβολογάω αύριο για να ξυπνήσεις και να πας να ξεστραβωθείς στο σχολείο;" του πέταξε. "Δεν μπορώ να κοιμηθώ πατέρα. Κρυώνω πολύ...." Η κουβέντα αυτή είχε άμεση επίδραση στον μεθυσμένο άντρα. "Κρυώνεις; Τι εννοείς δηλαδή; Ότι δεν κάνω τα πάντα για να σας ζεστάνω; Για να σας φροντίσω; Κάθε μέρα σπάω την πλάτη μου φουρνίζοντας και ξεφουρνίζοντας, για να φέρνω σε εσένα και τις αδελφές σου ένα κομμάτι ψωμί που εγώ δεν προλαβαίνω να φάω και για να βάλω κάτι στην άκρη να αγοράσω καυσόξυλα! Δεν σου φτάνει αυτό, ε; Δεν σου φτάνει μπάσταρδο; Για αυτό δηλαδή σκότωσες και την μάνα σου; Για να βασανίζεις εμένα και μετά να λες ότι δεν αρκούν αυτά που σας προσφέρω;" "Μα πατέρα, όχι, εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο, με... " "Βούλωσ'το!" του έφτυσε τότε ο πατέρας του κι έπιασε το κνούτο που είχε ακουμπησμένο δίπλα στο σβηστό τζάκι και που χρησιμοποιούσε παλαιότερα για να συνεφέρνει ένα γαϊδουράκι που είχαν. Βλέποντας αυτήν την κίνηση ο μικρός έτρεξε να φύγει, αλλά με δύο δρασκελιές ο πατέρας του τον πρόλαβε κι άρχισε να τον σαπίζει στο ξύλο. Οι αδελφές του ξύπνησαν από την φασαρία και τα κλάματά του αλλά δεν αντέδρασαν καθόλου - ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να τα βάλουν με τον πατέρα τους. Πάνω στην ώρα που ο μπαρμπαΚυριάκος είχε κουραστεί να δίνει βουρδουλιές και άρχιζε τις κλωτσιές, μια ξαφνική και παγερή ριπή ανέμου άνοιξε την ρημαγμένη πόρτα. Με μια υπεράνθρωπη προσπάθεια ο μικρός τινάχτηκε και βγήκε τρέχοντας, ξυπόλητος, έξω στον δρόμο. Έφυγε - και δεν έριξε ματιά πίσω του. Ούτε ο πατέρας του, ούτε οι αδελφές του τον αναζήτησαν ποτέ.
Με τα μάτια βουρκωμένα και την πλάτη χαρακωμένη ο Δημήτρης πήγε στο μοναδικό μέρος που ήξερε ότι σίγουρα θα τον καλοδεχτούν - στο σπίτι του παπαΒαγγέλη. Χτύπησε πολλές φορές την πόρτα και όταν ο δάσκαλός του την άνοιξε αγουροξυπνημένος, σωριάστηκε στα χέρια του. Ο παπάς τον στύλωσε στα πόδια του ταραγμένος και πάνω που ετοιμάστηκε να ρωτήσει τί του συνέβη, παρατήρησε τις πληγές στο κορμί του αγοριού και κατάλαβε. Στην γειτονιά συζητιόταν το μίσος που έτρεφε για τον μικρό ο πατέρας του, αν και ο παπαΒαγγέλης ποτέ δεν ήθελε να δίνει βάση στα κουτσομπολιά. Τον πήρε μέσα και φώναξε στην γυναίκα του να φροντίσει τις πληγές του. Τότε άκουσε τον Δημητράκη να κλαίει σιγανά. "Άκουσέ με παιδί μου" του είπε. "Με ειδοποίησαν πως ο καινούριος δάσκαλος φτάνει τα ξημερώματα κι έτσι εγώ και η κυρά σκεφτόμασταν να φύγουμε από αύριο για Τρίκαλα. Θα έρθεις μαζί μας. Η κόρη μου μένει εκεί και μαζί της θα σε φροντίσουμε." Ο Δημητράκης κοίταξε τον ιερέα γεμάτος ευγνωμοσύνη και ένας νέος λυγμός τον συντάραξε. "Δεν έφταιγα εγώ... δεν έφταιγα εγώ για την μητέρα..." είπε ανάμεσα στα αναφιλητά του. Ο παπαΒαγγέλης τον κοίταξε γεμάτος συμπόνοια. "Σε πιστεύω" του είπε. "Σε πιστεύω".
Βλέποντας τον νέο άντρα να τον κοιτάζει ικετευτικά, περιμένοντας να ακούσει μια κουβέντα αποδοχής, μια λέξη που θα τον ανακούφιζε από το βάρος που κουβαλούσε, ο γέροντας Ιωάννης επανέλαβε τα λόγια που είχε ο ίδιος ακούσει εκείνη την παγωμένη νύχτα σχεδόν ογδόντα χρόνια πριν. "Σε πιστεύω." Και το εννοούσε. Ήξερε ότι αυτός ο νέος δεν θα του έλεγε ποτέ ψέματα.
Στο άκουσμα αυτής της φράσης ο Μιχάλης ένιωσε ανακούφιση. Οι συσπασμένοι μύες του προσώπου του χαλάρωσαν. "Γέροντα, αυτό που είδα με σόκαρε βαθύτατα. Πλην εσού, δεν το έχω πει σε κανέναν - ούτε καν στους γονείς μου και την Λίζα. Αυτό που είδα, αυτό που ένιωσα, είναι ίσως μια καινούρια εμφάνιση του Θεού, πιο εκθαμβωτική από τους τρεις αγγέλους του Μωυσή, πιο έντονη από την Καιόμενη Βάτο και σίγουρα πιο αληθινή από οποιοδήποτε 'θαύμα' διατυμπανίζουν τόσοι και τόσοι τσαρλατάνοι στις μέρες μας." Αναστέναξε βαθιά και συνέχισε. "Αλλά από την άλλη... Ο Θεός μας έχει ήδη ενσαρκωθεί και φανερωθεί στους ανθρώπους. Ο Υιός του Ανθρώπου ήταν η μέγιστη και καθαρότερη φανέρωσή Του. Γιατί τώρα επανεμφανίστηκε έτσι; Και γιατί προκάλεσε τέτοιες τερατογενείς μεταλλάξεις στον φίλο μου;" Μια φρικτή σκέψη πέρασε τότε σαν αστραπή από το μυαλό του. "Γέροντα, λες να ήταν ένας από τους Εκπεσόντες; Κάποιο δαιμόνιο ή ακόμα και ο ίδιος ο Σατανάς;" "Δεν ξέρω τέκνο μου" απάντησε η σκυφτή μορφή. "Αύριο θα πάμε να μιλήσουμε στον Ηγούμενο. Γνωρίζει πολλά πράγματα και ίσως μας διαφωτίσει. Στο μεταξύ καλύτερα να ξεκουραστείς - κοντεύει πλέον το βράδυ και είσαι κατάκοπος. Έλα, πάμε στο μοναστήρι να σου βρω ένα μέρος να ξαπλώσεις." Κάπως απογοητευμένος από την μυστηριώδη απάντηση του γέρου αλλά παραδεχόμενος την κούρασή του, ο Μιχάλης τον ακολούθησε.
Αργότερα την ίδια νύχτα και λίγο πριν τον Όρθρο, ενώ ο Μιχάλης κοιμόταν σε ένα απλό κρεβάτι στον ξενώνα της μονής, στον πρόναο συναντιόντουσαν δυο μαυροντυμένες μορφές. "Γιατί ήθελες να με δεις τέτοια ώρα, γέροντα Ιωάννη; Και γιατί εδώ; Μπορούσες να με συναντήσεις στο κελί μου ή στο γραφείο της μονής." ρώτησε ο ψηλότερος και νεότερος από τους δύο. "Ήταν πολύ σημαντικό, Ηγούμενε, και δεν ήθελα να κινηθεί καμία υποψία στους αδελφούς" απάντησε ο άλλος με σφυριχτή φωνή. "Ηγούμενε, Εκείνη εμφανίστηκε. Και από ότι κατάλαβα, έχει πάρει μόνιμη ανθρώπινη μορφή." Στο άκουσμα αυτής της φράσης, ο Ηγούμενος χλώμιασε. Το δέρμα του έγινε τόσο άσπρο όσο η γενειάδα του γέροντα Ιωάννη. "Είσαι σίγουρος; Πότε έγινε αυτό;" "Πριν από δύο μέρες. Η εμφάνισή Της, αυτά που προκάλεσε γύρω Της... όλα συμφωνούν με τις Κρυφές Γραφές. Ηγούμενε, πρέπει να πάμε και να Την συναντήσουμε. Πρέπει να πάμε και να Την ακούσουμε, να ακούσουμε την ομιλία του πραγματικού Θεού. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχει τύχει στην Εκκλησία μας και ίσως στην Ιστορία του ανθρώπου. Εκείνη, ο αληθινός Θεός, να έχει ενανθρωπιστεί και να έχει έρθει σε τέτοια μορφή συγχώνευσης με έναν άλλον άνθρωπο... Ακόμα και αυτό σημαίνει κάτι. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος, ο Ιάσονας, να είναι ο νέος Μεσσί..." "Φτάνει" τον διέκοψε ο άλλος. "Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Δεν μπορούμε να ενεργούμε διασπαστικά για την Εκκλησία μας. Πόσο μάλλον αν δεν έχουμε δει οι ίδιοι κάτι. Πρέπει πρώτα να συμβουλευτούμε την κεφαλή μας και αφού βρούμε κάτι πιστευτό να πούμε σε αυτόν τον νεαρό, τον Μιχάλη, να πάμε έπειτα και να εξακριβώσουμε οι ίδιοι τι συμβαίνει." "Μα Ηγούμενε..." "Αρκετά, γέροντα Ιωάννη. Ο Όρθρος πλησιάζει. Προσευχήσου, διαλογίσου και άσε εμένα να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα. Θα σε ειδοποιήσω αμέσως μόλις έχουμε κάποια εξέλιξη".
Λίγο αργότερα, ένα τηλέφωνο χτύπησε στην Κωνσταντινούπολη. Ένα λιπόσαρκο χέρι σήκωσε το ακουστικό. "Εμπρός". Η βαθιά φωνή του Οικουμενικού Πατριάρχη γέμισε την λεπτοστολισμένη με ξύλινα τεχνουργήματα αίθουσα. "Πάτερ, καλημέρα. Είμαι ο Ηγούμενος Θεοδόσιος." "Καλημέρα Ηγούμενε. Περίεργη ώρα διάλεξες να τηλεφωνήσεις, λίγο πριν τον Όρθρο. Τι θα ήθελες;"  τον ρώτησε με την έντονα πολίτικη προφορά του. Χωρίς να χρονοτριβεί, ο Ηγούμενος του είπε τα πάντα - η αγωνία στην φωνή του ήταν έκδηλη. Αφού τελείωσε την διήγησή του, πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα σιωπής. Πάνω που ο Θεοδόσιος άρχισε να αναρωτιέται αν ο Πατριάρχης ήταν ακόμα εκεί, μια βαθιά ανάσα διέκοψε την αναμονή του. "Η Εκκλησία μας είναι σαν ένας οργανισμός. Ο οργανισμός μπορεί να νοσήσει και να πεθάνει. Και η νόσος του μπορεί να προκύψει είτε από εξωτερικούς μολυσματικούς παράγοντες... είτε εκ των έσω. Όπως ο καρκίνος για παράδειγμα." Έκανε μια παύση κι έπειτα συνέχισε. "Εδώ και αιώνες η Αδελφότητά μας κρατούσε την Αλήθεια σαν επτασφράγιστο μυστικό. Και γιατί αυτό; Γιατί δεν θέλαμε, πάνω στην προσπάθειά μας να διαφωτίσουμε τον κόσμο, να γίνουμε ο καρκίνος που θα κατέστρεφε την ίδια μας την Εκκλησία. Ο χριστιανικός κόσμος είναι ήδη διαιρεμένος μετά το Σχίσμα και τις δεκάδες αιρέσεις, σέχτες και φράξιες που έχουν δημιουργηθεί. Φαντάζεσαι ξαφνικά να βγάζαμε στην φόρα την πραγματική Αλήθεια, ταράζοντας συθέμελα την ίδια την βάση αυτής που είναι κοινά αποδεκτή ως η πίστη μας; Θα γινόταν χαμός. Θα ενεργούσαμε πραγματικά σαν καρκίνωμα και θα απλώναμε την διχόνοια σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Αλλά το χάος δεν θα σταματούσε εκεί. Τα νέα θα μαθεύονταν σε χρόνο μηδέν και στις χώρες άλλων χριστιανικών δογμάτων και τα διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο μέλη της Αδελφότητάς μας θα πάθαιναν παροξυσμό προσπαθώντας να ελέγξουν τις εξελίξεις. Και, το χειρότερο, όταν γινόταν γνωστό ότι όλες οι μεγάλες θρησκείες των εθνών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας, έχουν κοινή βάση - Εκείνη - , θα πυροδοτούνταν τρομερές διαμάχες και ενδεχομένως και συρράξεις. Το παγκόσμιο δίκτυο των θρησκειών θα κατέρρεε, βυθίζοντας τον κόσμο στο πνευματικό σκοτάδι και ενδεχομένως οπλίζοντάς τον με μένος ενάντια στους κάθε λογής αντιπροσώπους του κλήρου - οι περισσότεροι από τους οποίους δεν καν είναι κοινωνοί της πραγματικής Αλήθειας, όπως τα μέλη της Αδελφότητάς μας, αλλά εξίσου αδαείς με τον οποιοδήποτε κοσμικό. Όχι Ηγούμενε" είπε καθώς του τελείωνε η ανάσα "δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να προκαλέσουν την μεγαλύτερη καταστροφή στην θρησκευτική Ιστορία. Ο ίδιος ο Κύριός μας, οξυδερκής καθώς ήταν και μπροστά από την εποχή Του, επέλεξε να παραλλάξει την διδασκαλία Εκείνης, κάνοντάς την πιο προσιτή στην ανθρώπινη λογική, μπολιάζοντας την με στοιχεία της ήδη υπάρχουσας θρησκευτικής αντίληψης της περιοχής που είχε γεννηθεί. Ο Ιησούς κράτησε το πανανθρώπινο μήνυμα των Λόγων Της, αλλά το διοχέτευσε μεθοδικά και με τρόπο τέτοιο ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχεια και η διάδοσή του σε όλους τους ανθρώπους ανά τους αιώνες. Η συνειδητή παραποίηση της διδασκαλίας Της σε ορισμένα σημεία και η τοποθέτηση του Εαυτού Του στην κορυφή του κινήματος που ξεκινούσε, ήταν μέρη αυτού του σχεδίου. Το επόμενο στάδιο ήταν να συναντήσει κατ'ιδίαν όλους τους άλλους κοινωνούς της Αλήθειας ανά τον κόσμο. Αν και διασκορπισμένοι και όντες ακόλουθοι ή δημιουργοί, όπως ο ίδιος, διαφορετικών θρησκευτικών ρευμάτων, συγκροτημένα βάσει μιας παρόμοιας με την δικιά Του λογικής ή καθαρά για λόγους προσωπικής φιλοδοξίας, ο Ιησούς πίστευε ότι θα μπορούσε να φτιάξει μαζί τους μια παγκόσμια κοινότητα Κηδεμόνων, οι οποίοι θα κατηύθυναν την εξέλιξη του ανθρώπινου πνεύματος ώσπου να ωριμάσουν αρκετά τα πράγματα - τόσο, ώστε εκείνοι, ή οι συνεχιστές τους, να τραβήξουν το πέπλο που οι ίδιοι θα είχαν δημιουργήσει και να φανερώσουν σε όλους τους ανθρώπους την Αλήθεια. Αλλά δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει τα μεγαλεπίβολα σχέδιά Του. Κάποιοι κοντόφθαλμοι τον δολοφόνησαν, πάνω στην αγωνία τους μην χάσουν τα πρωτεία της καθοδήγησης και χειραγώγησης ενός έθνους. Ο Ιησούς όμως το είχε προβλέψει και αυτό - σαν δικλείδα ασφαλείας, είχε καταγράψει ο ίδιος τις εμπειρίες Του όταν τον συνάντησε Εκείνη, καθώς και το πλήρες ανόθευτο περιεχόμενο των Λόγων της. Στην συνέχεια ταξίδεψε και μάζεψε γύρω του ένα πανεθνικό επιτελείο από σοφούς και διανοητές της εποχής, τους δίδαξε την πραγματική Αλήθεια και δημιούργησε την πρώτη Αδελφότητα. 'Επειτα επέστρεψε μαζί τους στην γεννέτειρά του την Γαλιλαία, όπου έξυπνα μεταμφιέστηκαν, έκρυψαν τις ταυτότητές τους και περνούσαν για βοσκοί, ψαράδες ή τελώνες. Όταν μετά από λίγο καιρό συνέβη το χειρότερο και ο Ιησούς πέθανε μαρτυρικά, οι μαθητές του, προετοιμασμένοι για αυτό το ενδεχόμενο, ακολούθησαν κατά γράμμα τις οδηγίες που τους είχε αφήσει. Έκλεψαν κι έκρυψαν το πτώμα Του και στην συνέχεια οικοδόμησαν τις βάσεις της χριστιανικής πίστης, ταξιδεύοντας και διαδίδοντας τις παραλλαγμένες διδαχές Του, με Εκείνον στο επίκεντρο. Τα υποτιθέμενα θαύματα και η Ανάστασή Του, ο τρόπος ζωής που πρότεινε, οι φιλάνθρωπες απόψεις του, το όραμά του για μια παγκόσμια κοινωνία πνευματικής ευδαιμονίας, για τα οποία έλεγαν, ήταν όλα μέρος του σχεδίου της προετοιμασίας του ανθρώπινου γένους ώστε κάποια στιγμή, μετά από ζυμώσεις ετών ή αιώνων και αφού ο άνθρωπος φτάσει σε ένα υψηλό διανοητικό, πνευματικό και κοινωνικό επίπεδο, να του αποκαλυφθεί η συμπαντική Αλήθεια που Εκείνη είχε διδάξει στον Ιησού και μερικούς άλλους φωτισμένους κατά την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας".
"Πάτερ, δεν καταλαβαίνω γιατί μου τα λες όλα αυτά. Τα γνωρίζω ήδη. Τα πραγματικά γεγονότα των απαρχών της διάδοσης του Χριστιανισμού είναι κάτι που μαθαίνουμε στα πρώτα στάδια της μύησής μας στην Αδελφότητα" είπε ο Ηγούμενος. "Στα λέω, Θεοδόσιε, για να σου δώσω να καταλάβεις το σημαντικότερο. Όλα αυτά ήταν το σχέδιο του Ιησού. Αλλά εμείς δεν είμαστε ο Ιησούς. Ούτε και οι μαθητές του ήταν ο Ιησούς. Κανείς εκτός από Εκείνον δεν θα μπορούσε να φέρει σε πέρας ένα τόσο σύνθετο σχέδιο. Κανείς δεν ήταν τόσο ικανός, τόσο ευφυής, τόσο οξυδερκής, τόσο οραματιστής... και τόσο αλαζόνας, ώστε να πετύχει. Οι μαθητές του κατέβαλλαν φιλότιμες προσπάθειες, αλλά το μόνο που κατάφεραν τελικά ήταν να διαδώσουν μια ξεθυμασμένη εκδοχή των διδαχών Του, αφού σιγά σιγά άρχισαν να τις παραλλάσσουν περαιτέρω και αυτοί, κατά πώς τους βόλευε. Πέτυχαν βέβαια την διάδοση και την γιγάντωση του Χριστιανισμού, ακόμα και μέσα από τους διωγμούς και τα βασανιστήρια των πρώτων αιώνων. Ήταν όμως ένα κίνημα βασισμένο σε σαθρά θεμέλια και για αυτό κατέληξε να είναι αυτό που είναι σήμερα - ένα πολυάνθρωπο μεν, αλλά θλιβερό συνοθύλευμα αντιμαχόμενων δογμάτων, η ιστορία του οποίου είναι γεμάτη από καταπίεση, αίμα, πολέμους και σκοταδισμό. Το μόνο ουσιαστικό που κατάφεραν οι μαθητές του ήταν να διαλέξουν κάποιους ανθρώπους ανώτερης αντίληψης για να συνεχίσουν την Αδελφότητα, πράγμα που έγινε ως τις μέρες μας." Τώρα η φωνή του έγινε βραχνή. "Το ότι κι εμείς ακολουθούμε όλο αυτό το ανούσιο τυπικό είναι γιατί, μετά από αιώνες παράδοσης, το να το αποτινάξουμε θα ήταν μια ενέργεια που μόνο μεγαλύτερο κακό θα δημιουργούσε. Ο άνθρωπος διανύει την σκοτεινότερη εποχή του. Οι εξελίξεις στην τεχνολογία και τις επιστήμες δρομολογούνται από προσωπικά οφέλη και χρησιμοποιούνται για την καταδυνάστευση του απλού κόσμου και όχι για την φυσική και πνευματική ανύψωσή του. Πού είναι η ενοποίηση όλων των θρησκειών του κόσμου - θρησκειών που έχουν έτσι κι αλλιώς κοινή βάση Εκείνη - σε έναν πανανθρώπινο οργανισμό που θα παρέχει πνευματική παιδεία, που οραματίστηκε ο Ιησούς; Μήπως το πέτυχαν οι συνεχιστές του; Μήπως το πέτυχε κανένας εκπρόσωπος κάποιας άλλης θρησκείας; Όχι! Κανείς! Δεν το πέτυχε κανείς! Μήπως θεωρείς ότι μπορούμε να το πετύχουμε εσύ ή εγώ;" Η αναπάντεχη αυτή ερώτηση έκανε τον Ηγούμενο να ξεροκαταπιεί. "Όχι Πατριάρχα. Δεν νομίζω ότι μπορούμε" απάντησε. "Ακριβώς. Σωστά νομίζεις." του ανταπάντησε. "Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε μέχρι στιγμής ήταν να παρακολουθούμε και να διατηρούμε την μνήμη των αληθινών γεγονότων ζωντανή. Τώρα όμως που ήρθε Εκείνη ξανά ανάμεσά μας... τώρα ίσως αλλάξουν τα πάντα. Αλλά πρέπει να έρθουμε εμείς πρώτα σε επαφή μαζί Της, καταλαβαίνεις; Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν και να διαδώσει κάτι σχετικά με Αυτήν πρωτού την συναντήσουμε. Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε να πυροδοτήσουμε μια κατάσταση που μετά δεν θα μπορούμε να ελέγξουμε. Ξέρεις λοιπόν τί πρέπει να κάνεις ώσπου να να Την συναντήσω εγώ ο ίδιος - πράγμα που θα γίνει πολύ σύντομα." Ο Ηγούμενος έπιασε το μέτωπό του - κρύος ιδρώτας τον είχε περιλούσει. "Ναι. Ξέρω. Να εξαφανίσω τους μάρτυρες." "Ακριβώς" του αποκρίθηκε ο Πατριάρχης. "Κάν'το γρήγορα και αθόρυβα, τώρα που οι μοναχοί είναι απασχολημένοι με την ακολουθία του Όρθρου".
Ο γέροντας Ιωάννης είχε βρει πολύ ύποπτη την στάση του Ηγούμενου. Τόσους αιώνες περίμεναν για αυτήν την στιγμή και τώρα που του είπε αυτό το εκπληκτικό νέο, εκείνος συμπεριφέρθηκε λες και ειπώθηκε κάτι άνευ σημασίας! Τόσα χρόνια κατήχησης, μετά την φυγή του από τα Γρεβενά, και τώρα που έφτασε κοντά στην εκπλήρωση της πνευματικής του αποστολής, παίρνονται τα γεγονότα τόσο αψήφιστα; Κάτι δεν παέι καλά εδώ, σκέφτηκε ο γέρος. Με περιέργεια που δεν άρμοζε στην ασκητική του ιδιότητα, ακολούθησε στα κρυφά τον Ηγούμενο μετά την συνάντησή τους, πριν το κεντρικό κλίτος του ναού γεμίσει από δεόμενους μοναχούς. Όταν εκείνος μπήκε στο γραφείο του και έκλεισε δυνατά πίσω του την βαριά ξύλινη πόρτα με τους μαντεμένιους μεντεσέδες, ο Ιωάννης έσκυψε από έξω και έστησε αυτί. Δεν κατάλαβε πολλά από την συζήτηση, αλλά άκουσε την τελευταία φράση καθαρά - ο Ηγούμενος πάνω στην ταραχή του είχε υψώσει την φωνή του παραπάνω από όσο έπρεπε. Είχε πει ότι θα εξαφάνιζε τους μάρτυρες. Μήπως εννοούσε ότι...; Όχι, αδύνατον, σκέφτηκε ο γέροντας. Δεν μπορεί να εννοούσε ότι θα σκότωνε τον Μιχάλη και τον ίδιο;
Εκείνη την στιγμή η πόρτα έτριξε και ο σκυφτός γέρος χώθηκε στην σκιά ενός πεσσού και κρύφτηκε. Ο Ηγούμενος βγήκε έξω από το γραφείο και όπως γύρισε για να κλείσει την πόρτα, κάτι γυάλισε στο χέρι του πριν το κρύψει βιαστικά μέσα στις πτυχές του ράσου του. Αυτή η σύντομη στιγμή ήταν αρκετή για να δει ο Ιωάννης ότι ήταν ένα στιλέτο. Με το που έκλεισε την πόρτα, ο Ηγούμενος άνοιξε το βήμα του για τους ξενώνες - οι οποίοι ήταν άδειοι από επισκέπτες, εκτός από τον Μιχάλη. Ο γέροντας τον ακολούθησε σιωπηλά. Ο Ηγούμενος έφτασε στο δωμάτιο του Μιχάλη, έσπρωξε σιγά σιγά την παμπάλαια θύρα και διαπίστωσε με ικανοποίηση ότι εκείνος κοιμόταν βαθιά. Γυμνώνοντας το στιλέτο του προχώρησε προς το κρεβάτι και ύψωσε το χέρι του. Την στιγμή που το κατέβασε είδε μια σκιά να πετάγεται μπροστά του και κάποιον να φωνάζει "ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!" Την επόμενη στιγμή το όπλο του είχε καρφωθεί μέχρι την λαβή στο στήθος του γέροντα Ιωάννη. "Μην το κάνεις... δεν φταίει... δεν φταίει αυτός σε τίποτα..." ψέλλισε. Πριν ο Ηγούμενος Θεοδόσιος προλάβει να συνέλθει από την έκπληξή του, δύο δυνατά μπράτσα τον έπιασαν και τον πέταξαν με φόρα στον αντικρυνό πέτρινο τοίχο. Ήταν ο Μιχάλης. Ο Ηγούμενος έπεσε πάνω στον κοφτερό γρανίτη με τον αυχένα, τσακίζοντας τον σβέρκο του, και σωριάστηκε νεκρός.
Η κραυγή του γέροντα δεν ακούστηκε στο υπόλοιπο μοναστήρι αλλά ήταν αρκετά δυνατή για να ξυπνήσει τον Μιχάλη. Με το που είδε την φριχτή σκηνή που εκτυλισσόταν μπροστά του, ενήργησε χωρίς να σκεφτεί. Τώρα όμως που ο παλμός του έπεσε, συνειδητοποίησε τί είχε κάνει. Του ήρθε ναυτία και παραπάτησε μέχρι την άκρη του κρεβατιού. Πιάστηκε από την ξύλινή του άκρη και τότε είδε την ασθμαίνουσα μορφή που είχε σωριαστεί παραδίπλα και σπαρταρούσε. Αμέσως το μυαλό του ξεθόλωσε και έτρεξε στο πλάι του γέροντα Ιωάννη. Έπιασε το τρεμάμενο χέρι του και τότε ο ετοιμοθάνατος άνοιξε τα σφαλιστά του βλέφαρα και τον κοίταξε. "Παιδί μου..." του είπε και ο Μιχάλης βούρκωσε. Αγαπούσε τον γεράκο σαν παππού του. Προσπάθησε να βγάλει το στιλέτο από το στήθος του Ιωάννη αλλά εκείνος του είπε "άσ'το. Είναι πολύ αργά πια... Σε κορόιδεψα παιδί μου. Σε κορόιδεψα. Πόσο μετανιώνω γι'αυτό... Αλλά τουλάχιστον δεν προκάλεσα τον θάνατό σου. Δεν ήμουν η αιτία για να πεθάνεις, όχι όπως η μάνα μου..." "Γέροντα, τί είναι αυτά που λες; Άσε να πάω να φέρω βοήθεια..." Ο γέρος τότε έσφιξε απότομα την λαβή του και τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια. "Όχι! Όχι βοήθεια. Φύγε όσο είναι καιρός. Και να Την βρεις... βρες Αυτήν... Αυτήν..." Άφησε έναν πνιχτό ρόγχο κι έγειρε το κεφάλι του στο πλάι. Η λαβή του στο χέρι του Μιχάλη χαλάρωσε κι ένα ρυάκι πηχτού αίματος ανάβλυσε από το στόμα του. Είχε ξεψυχήσει.
Ο Μιχάλης συνειδητοποίησε απελπισμένος σε πόσο δεινή θέση βρισκόταν. Δύο άνθρωποι κείτονταν νεκροί - και οι δύο εξαιτίας του. Δεν υπήρχε περίπτωση να την γλιτώσει. Αλλά από την άλλη... δεν τον είχε δει κανείς πλην του γέροντα Ιωάννη και του Ηγούμενου γιατί όταν μπήκε για ύπνο στο μοναστήρι οι μοναχοί αναπαύονταν ή διαλογίζονταν στα καταλύματά τους. Ίσως αυτό του έδινε κάποιο πλεονέκτημα, ενδεχομένως και κάποιες ώρες καιρό μέχρι να ανακαλύψουν οι μοναχοί τί συνέβη- άλλωστε, ένας μοναχός δεν έμπαινε ποτέ στον κοιτώνα των ξένων για να ψάξει ή να κάνει το ο,τιδήποτε, εκτός και αν συνέτρεχε πολύ σοβαρός λόγος.
Βγήκε προσεκτικά από το δωμάτιο και σιωπηλά γλίστρησε από σκιά σε σκιά, προσπαθώντας να μην αποσπάσει την προσοχή κανενός από την λειτουργία. Όταν τελικά κατάφερε να βγει από το μοναστήρι άρχισε να τρέχει σαν μανιακός. Ο κίνδυνος καθώς και η απόγνωση, η πίκρα και η οργή που ένιωθε, του έδιναν φτερά στα πόδια. Πρώτα ο Ιάσονας, τώρα ο Ηγούμενος και ο γέροντας Ιωάννης... "Βρες Αυτήν" του είχε πει. Και αυτό θα έκανε. Θα την έβρισκε, όπου κι αν ήταν, και θα την έκανε να πληρώσει. Ήταν ήδη φονιάς, οπότε δεν τον ένοιαζε. Δεν τον ένοιαζε τίποτα πια. Ο λογικός του σύνδεσμος με τον υπόλοιπο κόσμο είχε σπάσει και τίποτα δεν τον συγκινούσε - μόνο η φλόγα της εκδίκησης που έκαιγε μέσα του. Αφού η ψυχή του δεν θα έβρισκε ποτέ πια ανάπαυση, ποτέ σωτηρία, θα ικανοποιούσε τουλάχιστον το μενόμενο θηρίο που είχε γιγαντωθεί στα σπλάχνα του και του δηλητηρίαζε με μίσος την καρδιά. Θα έφτανε στις Καρυές, από εκεί θα έφευγε για ταχύτητα με ταξί ως την Ουρανούπολη και με λίγη τύχη θα ήταν ήδη στον δρόμο για την Θεσσαλονίκη μέχρι οι μοναχοί να ανακαλύψουν τα δύο πτώματα. Και σε όλη την διαδρομή η λύσσα του θα μεγάλωνε - και θα συνέχιζε να μεγαλώνει μέχρι να φτάσει στον στόχο του.

Κλείνοντας το ακουστικό ο Πατριάρχης απόμεινε να το κοιτάζει σκεφτικός. Πράγματι, όλα όσα του περιέγραψε ο Ηγούμενος συμφωνούσαν με τις Κρυφές Γραφές. Όλα εκτός από ένα. Ποιός ήταν αυτός ο νέος άντρας μαζί Της; Τί έκανε; Δεν ήταν μέλος της Αδελφότητας - αλλιώς θα τον γνώριζε. Οπότε ήταν ξένος με το περιεχόμενο των Ιερών Χειρογράφων... Συνεπώς ήταν επικίνδυνος. Κανείς εκτός από τους Αδελφούς δεν γνώριζε την Αλήθεια. Κανείς εκτός από τους Αδελφούς δεν έπρεπε να μάθει την Αλήθεια. Κανείς, εκτός και αν Εκείνη είχε άλλη γνώμη. Μέχρι τότε όμως... αν είχε να πει κάτι θα το έλεγε σε αυτούς και μόνο. Για αυτό άλλωστε δεν τους είχε δοθεί σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν η εξουσία του πνευματικού ποιμένα;
Ένα παρανοϊκό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του. Ναι, είχε εξουσία. Και θα την ασκούσε. Δεν μπορούσε να κατανοήσει τον λόγο της επίσκεψης ή της ενανθρώπισης Της, προσωρινής ή μη, αλλά εφόσον είχε έτσι η κατάσταση θα την εκμεταλλευόταν. Θα Την έπαιρνε και θα Την έφερνε εδώ ,στην έδρα του... με το καλό ή με το άγριο. Έτσι κι αλλιώς δεν τον ένοιαζε τόσο Αυτή η ίδια όσο το περιεχόμενο των Λόγων Της. Ο Κύριος ήταν άλλωστε σαφής: "Η Αλήθεια δεν είναι προϊόν της σκέψης ενός όντος ή μιας φυλής μονάχα. Έτσι μου είπε η Πανώρια. Είναι διάχυτη παντού, στην φύση, την ύλη, την ενέργεια, σε όλο τον κόσμο. Εκείνη και οι Όμοιοί της λειτουργούν απλά ως δίαυλοι που διοχετεύουν την Γνώση των Πάντων σε εκείνους που θα σταθούν αντάξιοι." Μήπως δεν ήταν και ο ίδιος άξιος;
Αλλά αυτός ο άντρας μαζί Της... του τριβέλιζε το μυαλό και δεν τον άφηνε να ησυχάσει. Όχι, δεν θα επέτρεπε σε κανέναν να του σταθεί εμπόδιο. Θα Την έπαιρνε μαζί του, θέλοντας και μη.
Τηλεφώνησε και δεν μίλησε παρά μόνο για δύο λεπτά. Έδωσε όμως ακριβείς οδηγίες για να εκμηδενίσει την πιθανότητα λάθους. Εκτός από τον κύριο στόχο του, έπρεπε να τακτοποιήσει και το θέμα του Ηγούμενου... Ήξερε πολλά και ο Πατριάρχης δεν ήθελε να ρισκάρει κάποια διαρροή.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, στο Διεθνές αεροδρόμιο Ατατούρκ Χαβαλιμάνι της Κωνσταντινούπολης, δύο άντρες έπαιρναν την σειρά τους στα γκισέ για να βγάλουν εισιτήριο για την απογευματινή πτήση προς Θεσσαλονίκη. Η ταυτότητα του ενός ήταν σερβική κι έγραφε Μίροσλαβ Μάρκοβιτς - του άλλου ελληνική και είχε το όνομα Κοσμάς Βερεκίδης. Δεν ήταν τα αληθινά τους ονόματα... Ήταν κάποια από τα πολλά που είχαν χρησιμοποιήσει σε τόσες διαφορετικές καταστάσεις τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Επιβιβάστηκαν λίγες ώρες αργότερα στο αεροπλάνο. Μόλις προσγειώνονταν μετά από το σύντομο ταξίδι τους στο αεροδρόμιο Μακεδονία, θα έκαναν πρώτα μια παράκαμψη και θα επισκέφτονταν την μονή του Σταυρονίκητα, στο Άγιο Όρος. Έπειτα θα επέστρεφαν στην Θεσσαλονίκη, όπου ήλπιζαν να να βρουν αυτό που ήθελαν στο μοναδικό, μέχρι στιγμής, γνωστό για αυτούς μέρος, χωρίς να χρειαστεί να επεκτείνουν τις έρευνες τους κι αλλού. Το μέρος αυτό ήταν ένα σπίτι στα όρια της πόλης με το δάσος του Σέιχ Σου - ένα σπίτι πάνω από τις παρυφές της Τριανδρίας και της Τούμπας.

Read more...

Η ΦΑΣΗ ΓΗΣ - ΣΕΛΗΝΗΣ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΤΥΠΟΥΣ...

ΠΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;

Powered By Blogger
Powered By Blogger
Powered By Blogger

  © Blogger templates Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP