In memory of Chuck...

Όχι μόνο ένας εκπληκτικός μουσικός, αλλά και ένας υπέροχος άνθρωπος. Ο Chuck Schuldiner, ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες/δημιουργούς/συνθέτες/ερμηνευτές στην ιστορία της metal μουσικής, εμπνευσμένος ο ίδιος αλλά και πηγή έμπνευσης για όλους ανεξαιρέτως τους μουσικούς της metal σκηνής από τα μέσα του '90 και μετά. Ένας άνθρωπος που έζησε σεμνά, χωρίς ποτέ του να παραδεχτεί τους διθυραμβικούς τίτλους που εδέησαν να του δώσουν στην δύση της ζωής του, δηλώνοντας απλά ότι παίζει την μουσική που του αρέσει, χωρίς ταμπέλες, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς φανφαρονισμούς. Μια μουσική ιδιοφυία, ένα ταλέντο ελαφρώς παραγνωρισμένο στην εποχή του, αλλά που τώρα θεωρείται παγκοσμίως ο πατέρας της σύγχρονης extreme metal σκηνής, βάζοντας όχι μόνο τα θεμέλια της technical death metal μουσικής, αλλά ταυτόχρονα φέρνοντας πνοή ανανέωσης πολλών άλλων genres, όπως του progressive metal, του power metal και του τεχνικού metal - fusion.

Ένας άνθρωπος, που αν και παραγωγικότατος καθ'όλη την καριέρα του, δεν πρόλαβε ποτέ να ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές του πολύπλευρου ταλέντου του. Πέθανε νεότατος, σε ηλικία μόλις 34 ετών, στις 13 Δεκεμβρίου του 2001. Ένας θάνατος που δεν προήλθε από ναρκωτικά, καταχρήσεις ή κάποιο βίαιο επεισόδιο. Ο Chuck ήταν άλλωστε γνωστός ακτιβιστής, φιλόζωος, πολιτικά προοδευτικός και κατά της εξάπλωσης των σκληρών ναρκωτικών και των παραισθησιογόνων ουσιών. Ο θάνατός του οφειλόταν στον καρκίνο, με τον οποίο πάλευε από τα μέσα του 1999 και για δύο περίπου χρόνια, μέχρι την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα μιας κρύας μέρας του Δεκέμβρη.

Αλλά και αν πέθανε ο ίδιος, η μουσική του συνέχισε και θα συνεχίσει να ζει για πάντα. Γνωστός περισσότερο ως ο δημιουργικός πυρήνας της περίφημης μπάντας Death, στην οποία, συνεργαζόμενος σε διάφορα line - ups με μερικούς από τους μεγαλύτερους τεχνίτες στην ιστορία της metal μουσικής, αφιέρωσε και το σημαντικότερο μέρος της καριέρας του κυκλοφορώντας επτά studio albums και διάφορα live και best of compilations, ο Chuck εν τούτοις δεν αγαπήθηκε μόνο από τους fans της death και γενικότερα extreme metal σκηνής και των brutal φωνητικών, αλλά ταυτόχρονα έκανε άνοιγμα και στους χώρους του power και του progressive metal, ενσωματώνοντας μελωδικά φωνητικά στις περίπλοκες μουσικές του ιδέες με την δημιουργία του συγκροτήματος Control denied, με τους οποίους πρόλαβε να κυκλοφορήσει ένα και μόνο άλμπουμ πριν φύγει για πάντα.

Έχοντας κάνει και μερικά ήσσονος σημασίας projects (όπως την thrash μπάντα Voodoocult καθώς και διάφορες guest συμμετοχές σε albums άλλων καλλιτεχνών, σαν το "Probot" του Dave Grohl), ο Chuck αφοσιώθηκε λίγο πριν την δύση της ζωής του στην προετοιμασία του δεύτερού του album με τους Control denied. Καθώς δεν μπόρεσε ποτέ να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του, έμειναν πίσω αρκετά μισοτελειωμένα κομμάτια και ελάχιστα ολοκληρωμένα. Όλο αυτό το υλικό, μαζί με διάφορα παλιότερα demos, bootleq tapes, b - sides, lives και διάφορες σπάνιες ηχογραφήσεις, συγκεντρώθηκε και κυκλοφόρησε το 2004 με την μορφή του compilation album "Zero tolerance" (από το ομότιτλο τραγούδι των Death) υπό το γενικό όνομα Chuck Schuldiner.

Από εκεί άντλησα κι εγώ το παρακάτω, πρώιμα εκτελεσμένο, με μέτρια έως κακή ποιότητα ηχογράφησης, αλλά πάντως ολοκληρωμένο, τραγούδι. Λέγεται "Hardly a day goes by" και είναι γραμμένο από τον Chuck σε συνεργασία με τον φίλο του Craig Sease. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό του μουσικού ύφους του Chuck, η ομορφιά σε συνεργασία με την σπανιότητά του με έπεισαν να το αναρτήσω. Είναι ένα υπέροχο, μελαγχολικό, συναισθηματικά φορτισμένο τραγούδι, όπου αναδεικνύεται μεταξύ άλλων και η βραχνή φωνή του Sease και που οι δημιουργοί του αφιέρωσαν στον μεγάλο κιθαρίστα Randy Rhoads (γνωστός ως μέλος των Quiet riot και πολύ περισσότερο της μπάντας του Ozzy Osbourne), θανόντα το 1982. Πόσο ειρωνικό και ταυτόχρονα συγκινητικό... Ένας μεγάλος καλλιτέχνης να ηχογραφεί ένα τραγούδι αφιερωμένο σε ένα νεκρό εφηβικό του είδωλο, λίγους μήνες πριν αφήσει και ο ίδιος αυτόν τον κόσμο και αναχωρήσει για άλλους, πιο ευτυχισμένους τόπους...

Εδώ τελειώνει το μικρό μου αφιέρωμα σε έναν από τους πιο αγαπημένους μου μουσικούς. Για εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με την ζωή, το έργο και την δισκογραφία του, μπορείτε να επισκεφτείτε την Wikipedia εδώ.

R. I. P. Chuck. Θα σε θυμόμαστε για πάντα.