20 γυναικείοι μύθοι και πραγματικότητες

Ξέκλεψα λίγο χρόνο από το κάψιμο που έριχνα χωμένος σε μπετά, σίδερα, μαδέρια και μπουλόνια και είπα να δώσω το παρόν... Αφορμή για αυτήν την ανάρτηση αποτέλεσε μια εξαιρετικά ακατανόητη συζήτηση που έλαβε χώρα ένα από τα περασμένα βράδια μεταξύ εμού του ιδίου (και όχι του αιδοίου όπως είπε κατά λάθος εκείνη η ξανθόψειρα, ξέρετε ποιά εννοώ), του ετέρου ήμισυ, των φιλενάδων της, των φίλων μου και γενικά μιας μεγάλης παρέας που μαζεύτηκε για τσίπουρα, ψαράκι στην σχάρα και ναργιλέ (πάντα ένα must, χειμώνα - καλοκαίρι). Το αντικείμενο αυτής της συζήτησης, αν και αρχικά αφορούσε μια εκτίμηση για το με πόσα γκολάκια θα φιλοδωρήσει ο Messi τα ταλαίπωρα ελληνικά δίχτυα, από ένα σημείο και μετά κατέληξε (τί παράξενο!) στις γυναίκες. Όπως καταλαβαίνετε αγαπητοί/ές μου αναγνώστες/τριες, η κουβέντα πήρε ένα δρόμο που δεν έβγαλε πουθενά και η κατάσταση έγινε ακόμα πιο περίπλοκη γιατί ακούγονταν γνώμες γυναικών που προσπαθούσαν να ψυχολογήσουν άλλες γυναίκες! Μια προσπάθεια εκ προοιμίου χαμένη, αφού οι γυναίκες αποτελούν τόσο περίπλοκα και μοναδικά όντα που ούτε οι ίδιες μπορούν να αυτοψυχολογηθούν.

Αν μη τι άλλο, μπορώ να απομονώσω και να σχολιάσω ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον κομμάτι που είχε να κάνει με μύθους και αλήθειες της γυναικείας συμπεριφοράς. Οι γνώμες που αποτυπώνονται εδώ είναι αποκλειστικά δικές μου, αν και πιστεύω ότι αντικατοπτρίζουν το τυπικό σκεπτικό του 99% και βάλε των αντρών, και γίνονται με καλή διάθεση και αγάπη. Εννοείται πως αναμένω και τις δικές σας γνώμες, σχόλια, ακόμα και κράξιμο, τόσο των αναγνωστών αλλά κυρίως των αναγνωστριών. Σε τελική ανάλυση, χωρίς εσάς τί θα κάναμε κι εμείς οι πρωτόγονοι;

1) Ο πρώτος είναι πάντα ο πρώτος και ο δεύτερος είναι πάντα ο δεύτερος και τραβάει λούκι.

 

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πραγματικότητα. Η πρώτη κοπέλα με την οποία ολοκληρώνει ένα αγόρι παραμένει για εκείνον πάντα ξεχωριστή και ιδιαίτερη ως ανάμνηση. Αλλά ως εκεί. Αυτό που κάνουν οι άντρες στις μετέπειτα σχέσεις τους είναι περισσότερο να αποφεύγουν λάθη στα οποία είχαν υποπέσει οι ίδιοι και σπανίως μπαίνουν στην διαδικασία να συγκρίνουν την νέα τους κοπέλα με την παλιότερη. Οι γυναίκες όμως είναι τελείως διαφορετικές. Η πρώτη σεξουαλική τους ολοκλήρωση (η οποία δύσκολα συνοδεύεται και από οργασμό) είναι για αυτές κάτι το κολοσσιαίο που τις σημαδεύει και επιφέρει αλλαγές τόσο στην ψυχοσύνθεσή τους, όσο και στην σωματική τους τοπολογία σε εκείνη την περιοχή. Δεν αποτελεί απλά μια ανάμνηση αλλά μια ανεπανάληπτη εμπειρία, για την οποία οι περισσότερες θέλουν να αισθάνονται απόλυτα σίγουρες και τελείως πεπεισμένες ότι γίνεται στο σωστό περιβάλλον, τον σωστό χρόνο και με τον κατάλληλο άντρα (σχεδόν ποτέ δεν πέφτουν μέσα και στα τρία). Έτσι λοιπόν, και αυτός που πρώτος θα παραβιάσει το τείχος θα μείνει για πάντα χαραγμένος στο μυαλό μιας γυναίκας ως κάτι ξεχωριστό, ειδικά άμα δεν ήταν κάποιος περαστικός αλλά ανήκε στο πλαίσιο μιας σχέσης. Κι εδώ είναι που στραβώνει το πράγμα. Δεν πα' να ήταν κάφρος, μαλάκας, εκμεταλλευτής, 40χρονος πιπινοφάγος, μουνάκιας και τα συναφή; Για αυτήν θα είναι πάντα "ο πρώτος" κι ας την πόνεσε, κι ας μην αφιέρωσε στιγμή για προκαταρτικά και όρμησε σαν τον Τζένγκις Χαν, κι ας δεν πρόσεχε την υγιεινή του και την ασφάλειά τους. Ήταν ο πρώτος και τουλάχιστον οι δύο - τρεις επόμενοι θα πέφτουν σε αναπόφευκτες συγκρίσεις μαζί του, τις περισσότερες φορές χωρίς λόγο κι αιτία. Συνεπώς, ιδιαίτερα ταλαίπωρος αποδεικνύεται ο δεύτερος, αφού φτάνει σε περιοχές φρέσκα σημαδεμένες από τον προηγούμενο.

2) Οι άντρες βρίσκουν πιο εύκολα νέα γκόμενα από ό,τι οι γυναίκες.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Μύθος του κερατά! Οι γυναίκες έχουν το αναπόφευκτο πλεονέκτημα του να είναι γυναίκες. Τουτέστιν, δεν χρειάζεται να κοπιάσουν ιδιαίτερα για να έχουν νέες επιτυχίες, ειδικά αν έχουν και μια φυσική χάρη που την εκμεταλλεύονται προς όφελός τους (και καλά κάνουν). Με άλλα λόγια, αν θέλουν ξεπέτα, φοράνε τα απολύτως απαραίτητα και πηγαίνουν σε ένα οποιοδήποτε clubάκι όπου στάνταρ θα τους την πέσουν καμιά εικοσαριά άτομα, από τα οποία μπορούν να διαλέξουν σαν κρουπιέρισσες όποιον γουστάρουν. Αν θέλουν κάτι πιο σοβαρό, κυκλοφορούν σε όλες τις παρέες τους ότι έχουν χωρίσει και σίγουρα θα βρεθεί κάποιος που περιμένει στην ουρά. Μην μας παρεξηγείτε, κι εμείς παρόμοια συμπεριφερόμαστε. Απλά, όντας στον ρόλο του κυνηγού (η περίφημη "αντιστροφή των ρόλων" των '90s είναι παρελθόν, απλά οι γυναίκες τώρα είναι πολύ πιο δύσκολα θηράματα), δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για τις οποιεσδήποτε πιθανότητές μας, παρά μόνο όσο μας αφήνει να είμαστε η αυτοπεποίθηση που πηγάζει από παλιότερες επιτυχίες μας, το status μας, το πόσο προσέχουμε τον εαυτό μας κ.λ.π. Επιπλέον, παλιά αλλά πάντα επιτυχημένα κολπάκια του τύπου ξώβυζο, ξώπλατο και άλλα συναφή προφανώς δεν μπορούν να εφαρμοστούν από εμάς. Αν εμφανιστείς γλυκιά μου με διάφανο φόρεμα και string στην Παραλιακή θα σε προσκυνήσουν. Αν εμφανιστώ εγώ με το σλιπάκι και τις σαγιονάρες θα με μπαγλαρώσουν και θα με στείλουν να κάνω παρέα στον Μαζιώτη.

3) "Τσαντίζομαι όταν με κοιτάζουν επίμονα τα λιγούρια!"

Μύθος ή πραγματικότητα;

Μύθος. Άμα είσαι κορμάρα, προσωπάρα και γενικά -άρα, θες να το δείξεις. ΛΟΓΙΚΟ και φυσιολογικό. Και πού θα το δείξεις; Μην μου πεις στις φίλες σου την Μαρία και την Ελένη και την Σίσσυ και την Ιωάννα. Ίσως και εκεί, αλλά αυτές κυρίως θα επικεντρωθούν στα ρούχα καθεαυτά και στις απειροελάχιστες ατέλειες που με επιμονή και υπομονή θα ψάξουν να σου βρουν για να σε θάψουν μετά πίσω από την πλάτη σου (ξέρεις ότι γίνεται αυτό και το έχεις κάνει κι εσύ - μην το αρνείσαι). Αυτοί στους οποίους θέλεις και αγωνιάς να το δείξεις είμαστε εμείς, εξού και τα όμορφα και αεράτα φορέματα, ρούχα, κολάν, ριχτά, κολλητά, δερμάτινα, τζιν και γενικά τα πάντα όλα που δεν αφήνουν και πολλά στην φαντασία. Θέλεις και αποζητάς να σε κοιτάνε και να σε θαυμάζουν τα "λιγούρια" και γενικά οι πάντες και άμα αυτό δεν γίνεται παθαίνεις πατατράκ, όπως στις εξής περιπτώσεις:

α) Σε καρφώνει με το βλέμμα του κάποιος κι εσύ το ξέρεις και τον γράφεις επιδεικτικά, αν και σου αρέσει. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος βαριέται το Χ που του ρίχνεις και σταματάει να ασχολείται. Ευθύς αμέσως θα δαγκωθείς και θα αρχίσεις να τον κοιτάς επίμονα, μέχρι να ξαναγυρίσει αυτός την ματιά του, να διασταυρωθούν τα βλέμματά σας και να σιγουρευτείς ότι είσαι και πάλι το επίκεντρο της προσοχής του. Μετά, ξανά γράψιμο. Κλασικό.

β) Σκάει μύτη στην παρέα φίλη σου που δεν έρχεται συχνά και, είτε με την τσαχπινιά και τα τσαλίμια της, είτε απλά και μόνο επειδή είναι τούμπανο, σου κλέβει τα πρωτεία και οι Ζουλού της παρέας περιτριγυρίζουν αυτή και μόνο ΑΥΤΗ. Θα αφρίσεις από την ζήλια σου και δεν θα την ξανακαλέσεις να έρθει.

Παραδέξου το, είσαι σκλάβα της προσοχής των αντρών, όπως κι εμείς είμαστε σκλάβοι της προσοχής των γυναικών. Μα αυτό είναι και το λογικό. Άμα οι μεν δεν χρειάζονταν τις δε και το αντίστροφο τότε ποιός ο σκοπός να συζητάμε;

4) Οι γυναίκες είναι βιολογικά ανώτερες από τους άντρες.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πιο πραγματικότητα δεν γίνεται. Οι άντρες είναι δυνατότεροι μυικά από τις γυναίκες και κατά βάση ψηλότεροι και βαρύτεροι, αλλά όπως συμβαίνει σχεδόν με όλα τα θηλαστικά και γενικά τους περισσότερους ζωικούς οργανισμούς στην φύση, το θηλυκό κερδίζει το στοίχημα. Οι γυναίκες αρρωσταίνουν λιγότερο, υπομένουν περισσότερο στις απότομες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις, ζουν πιο πολύ και βεβαίως αντέχουν τον οξύ πόνο, προετοιμασμένες και προγραμματισμένες μέσα στο DNA τους να αντέξουν και τον πόνο του τοκετού. Αν και πολλά από τα προηγούμενα έχουν να κάνουν και με την ποιότητα του τρόπου ζωής του κάθε ατόμου, εν τούτοις οι γυναίκες είναι πιο εξοπλισμένες γονιδιακά, ορμονικά και γενικά σωματικά για να επιβιώσουν και να έχουν την δύναμη να φέρουν στον κόσμο και νέα ζωή. Η Φύση αγαπάει τις γυναίκες. Ακόμα και η υποτιθέμενη μυική μας ανωτερότητα είναι μια ύπουλη πλεκτάνη του Σύμπαντος υπέρ σας, αφού ήδη από τις απαρχές του ανθρώπινου είδους η μοναδική της χρήση ήταν για την προστασία και την ευμάρεια των θηλυκών!

5) "Ξέρω τί είναι το offside."

Μύθος ή πραγματικότητα;

Άσ' το μωρό μου. Γάμα το. Κάποιες έννοιες αυτής της βαθύτατα ιδεολογικής, σημειολογικής και σημασιολογικής πραγματείας που ονομάζεται "ποδοσφαιρική ορολογία" θα παραμείνουν πάντα για εσένα άλυτο αίνιγμα... κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα και αυτές τις μουντιαλικές μέρες. Οπότε, τί το πιέζεις; Δεν ξέρεις τί είναι το offside και ποτέ δεν θα το καταλάβεις, όσες φορές και να σου  το εξηγήσουν. Ξέχνα το, δεν πειράζει.

6) Ο μαλακομαγνήτης.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Το κλασικότερο από όλα. Ένας τεράστιος μύθος, υπερτιμημένος, πιπιλισμένος και παιγμένος σε rewind πιο πολλές φορές και από το "Clocks" των Coldplay. "Και ο Τάσος/Γιάννης/Τρύφων/Πελοπίδας μου βγήκε μαλάκας. Τι διάολο, μαλακομαγνήτη έχω;" Η ηλίθια ατάκα που έχουμε όλοι ακούσει πάμπολλες φορές, που μας έχει βγάλει από τα ρούχα μας , που μας έχει σπάσει τα νεύρα, που μας έχει κάνει να χτυπηθούμε σαν σπαστικά και που τελικά συνηθίσαμε τόσο πολύ να την ακούμε που πλέον δεν μας κάνει καμιά εντύπωση και μας προκαλεί χαύνωση. Βάζοντας στην άκρη τις ελάχιστες των ελαχίστων εξαιρέσεις πραγματικά εξαιρετικών κοριτσιών που τυχαίνει από γκαντεμιά και πάντα τις εκμεταλλεύονται τίποτα γαλίφηδες και πειστικοί μπαστουνόκαφροι, ΟΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες που μιλάτε για μαλακομαγνήτη είστε επιεικώς fail. Τί είχε πει ο σοφός λαός; "Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε." Ελπίζω να το πιάσατε το νόημα. Γενικά, οι γκόμενες που χρησιμοποιούν κατά κόρον τον μαλακομαγνήτη ως δικαιολογία για το ότι είναι μονίμως χωρισμένες ανήκουν σε δύο κατηγορίες:

α) Σε εκείνες που αλλάζουν γκόμενο κάθε εβδομάδα. Κούκλα μου, δεν φταίνε όόόόόόόόόόόόόόόόόλοι αυτοί που ήταν, είναι και θα είναι μαζί σου. Μπορεί κάποιοι να είναι και καθίκια, αλλά μάλλον εσύ είσαι τέρμα εγωκεντρική και το ένα σου ξυνίζει, το άλλο σου βρωμάει, αυτό δεν σου αρέσει, εκείνο σε χαλάει και βρίσκεις παντού ελαττώματα και ψεγάδια, με αποτέλεσμα ή να τον στέλνεις τον άλλον χωρίς να προλάβει να κάνει κιχ ή να σε στέλνει αυτός έχοντας σκάσει από τα καπρίτσια σου. Και μην πεις "είμαι εκλεκτική". Άλλο εκλεκτική και άλλο κομπλεξική. Οι εκλεκτικές ξέρουν τί θέλουν και το ψάχνουν, αποδεχόμενες κάποιες ενδεχόμενες παρεκκλίσεις από το ιδανικό πρότυπο που έχουν στο μυαλό τους. Οι κομπλεξικές είναι απλά κομπλεξικές και προσπαθούν να βγάλουν άκρη μέσα σε παραξενιές που οι ίδιες προκαλούν.

β) Σε εκείνες που έχουν ένα καταραμένο κακό γούστο και μια συμπάθεια για τα τσογλάνια. Και δεν μιλάω για τους κλασικούς κωλοπαιδαρισμούς που κάνουμε όλοι επειδή ξέρουμε ότι θα σας εντυπωσιάσουμε. Μιλάω για τα πραγματικά τσογλάνια, που βρίσκουν τις αδυναμίες του χαρακτήρα μιας γυναίκας και σφυροκοπάνε εκεί αλύπητα. Στην τυπική περίπτωση αυτής της κατηγορίας, η κοπέλα τελικά θα συνειδητοποιήσει (μετά από πολύ καιρό) με τί κόπανο είναι μαζί, θα τον αφήσει, αλλά ο αμέσως επόμενος θα είναι το ίδιο κόπανος. Και ο επόμενος. Και ο μεθεπόμενος. Α! Στο ενδιάμεσο των κοπάνων θα υπάρξει σίγουρα και περίπτωση ενδιαφέροντος από κάποιον φυσιολογικό τύπο, που θα την εκτιμά και θα της συμπεριφέρεται σταράτα, αλλά που θα τον απορρίψει βρίσκοντας πως "παραείναι καλό παιδί (κοινώς μαλάκας)" και θα γυρίσει να βρει παρηγοριά στην αγκαλιά κάποιου που θα είναι πιστός στα κλασικά τσογλανοπρότυπα που τόσο λατρεύει και μισεί.

Αφήστε τα περί μαλακομαγνήτη. Μπορεί σε όλα τα άλλα να έχετε δίκιο, αλλά σε αυτό το θέμα είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι έχετε ΛΑΘΟΣ. Αν καταφέρετε επιτέλους να βάλετε σε μια τάξη το μυαλό σας, θα δείτε ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο διαφορετικά από ό,τι νομίζατε.

7) Οι γυναίκες είναι πιο ανταγωνιστικές από τους άντρες.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πραγματικότητα φυσικά. Οι άντρες μπορεί να γρυλίσουν, να σημαδέψουν την περιοχή τους, να ρίξουν μεταξύ τους και τίποτα ψιλές, αλλά όταν περάσει η μπόρα θα γυρίσουν πίσω στην κατάσταση που ήταν. Δηλαδή, αν ήταν άγνωστοι θα παραμείνουν άγνωστοι και αν ήταν φίλοι θα παραμείνουν φίλοι. Οι γυναίκες αντίθετα, όταν τίθεται θέμα ανταγωνισμού και κυρίως όταν το ζήτημα είναι γκομενικό δεν υπολογίζουν Χριστό. Γιατί; Γιατί έτσι! Άμα εμφανιστεί νέος κόκορας και τον θέλεις εσύ και μια φίλη σου, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να κάνεις πίσω για να τον αρπάξει η άλλη. Εμείς όμως το κάνουμε. Για διάφορους λόγους και όχι και τόσο συχνά, αλλά παρ'όλ'αυτά το κάνουμε. Αν τεθεί θέμα να παίζει γκόμενα σε διπλό ταμπλώ μεταξύ φίλων, υπάρχει τεράστια πιθανότατα ο ένας να υποχωρήσει για χατήρι του άλλου.

8) Οι γυναίκες αναρρώνουν ευκολότερα μετά από μια συναισθηματική απογοήτευση.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Κι αυτό πραγματικότητα. Δεν μιλάω για κολλήματα και άλλες τέτοιες αηδίες. Μιλάω για την ίδια την επούλωση των συναισθηματικών ουλών μετά το τέλος μιας σχέσης για την οποία νοιάζονταν και οι δύο. Ο μεν άντρας μπορεί να βγει και να ξεσπάσει με τους φίλους του, να πιει, να γίνει χώμα, αλλά η επίδραση της πρώην θα παραμείνει ισχυρή πάνω του για περισσότερο καιρό, πιο πολύ με την έννοια του πόνου και της νοσταλγίας. Οι γυναίκες, θα πονέσουν μεν, θα ξεσπάσουν, θα κλάψουν, αλλά ούσες πρακτικότερες εκ φύσεως θα τα βάλουν κάτω, θα τα υπεραναλύσουν μόνες ή με τις φίλες τους και μετά θα πάνε γι'άλλα. Τώρα, το αν ο επόμενος θα αποτελεί αντικείμενο σύγκρισης με τον προηγούμενο, αν θα είναι καλός ή βλάκας, αν θα είναι κι εκείνος "μαλάκας" (ο μαλακομαγνήτης που λέγαμε) κ.λ.π. είναι άλλο θέμα.

9) "Όταν είναι να γνωρίσω έναν άντρα δεν με ενδιαφέρει τόσο η ομορφιά."

Μύθος ή πραγματικότητα;

Α, μάλιστα. Δηλαδή αν γνωρίσεις μια παρέα τεσσάρων ατόμων, που ο πρώτος είναι φτυστός ο Brad Pitt, ο δεύτερος καλούτσικος, ο τρίτος αδιάφορος και ο τέταρτος σαν ανάποδο γαμώτο, εσύ θα επικεντρωθείς στον πρώτο, άντε και στον δεύτερο, απλά και μόνο επειδή θα ψυχανεμιστείς ότι έχουν απύθμενο βάθος χαρακτήρα κι εξαιρετικά ψυχικά χαρίσματα; Άσε μας τώρα. Είναι γεγονός ότι αν διαπιστώσεις ότι αυτός με τον οποίο συναναστρέφεσαι μπορεί να είναι και γαμώ αλλά κατά τα άλλα να είναι κι ένας μουρόχαυλος και μισός, χωρίς ντιπ νοημοσύνη, εξυπνάδα ή χιούμορ, το πιθανότερο είναι να την κάνεις με ελαφρά πηδηματάκια, πράγμα απόλυτο λογικό -  ή μπορεί και όχι. Αλλά μην προσπαθείς τώρα να με πείσεις ότι η ματιά σου δεν θα σταθεί στο τεκνό. Η αρχική εντύπωση αποτελεί πάντα ισχυρό κίνητρο για την περεταίρω εξέλιξη της φάσης, και αυτή εξαρτάται μόνο από την εμφάνιση - ίσως και για τον λόγο ότι δεν έχεις προλάβει να καταλάβεις το ποιόν του άλλου. Οπότε μύθος, τελεία και παύλα.

10) Όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Μύθος εννοείται. Κατά αναλογία του "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια". Και τα δύο αποτελούν βλακώδεις γενικεύσεις από πικρόχολους και πικρόχολες που προσπαθούν να καλύψουν δικά τους λάθη ρίχνοντας το φταίξιμο στο αντίθετο φύλο και την πουτάνα την κοινωνία να 'ούμε.

11) Οι γυναίκες δεν βλέπουν τσόντες.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Είναι ψέμα και το ξέρετε. Προφανώς, η συχνότητα παρακολούθησης και το γενικότερο επιστημονικό επίπεδο ανάλυσης στο οποίο φτάνουμε εμείς είναι out of reach για τις γυναίκες, αλλά από την άλλη, πώς γίνεται κάθε φορά που αρχίζουμε εμείς να μιλάμε επί του θέματος να πετάγεστε όλη την ώρα και να αρχίζετε τα σχόλια, τις διορθώσεις, τις επεξηγήσεις και λοιπά και λοιπά και λοιπά; Χμμμμμμ...

12) Ο γυναίκες δεν αντέχουν τόσο την έλλειψη του σεξ.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πραγματικότητα. Ο μέσος άντρας, ίσως πιο συνηθισμένος στην μπακουριά και την αγαμία και μαθημένος στις χυλόπιτες, μπορεί να κάτσει περισσότερο καιρό από την μέση γυναίκα χωρίς να συνευρεθεί σεξουαλικά. Όχι ότι η έλλειψη του σεξ δεν θα τον βασανίζει ή ότι δεν θα το σκέφτεται όλη την ώρα, αλλά οι γυναίκες μετά από την παρέλευση κάποιου διαστήματος φτάνουν πραγματικά στα όριά τους και λυσσάνε. Όχι ότι αυτό μας χαλάει βέβαια... Δεν ξέρω αν οφείλεται στην συνήθεια ή αν είναι και πάλι ορμονικό και οργανικό το θέμα, αλλά, περίεργο ή όχι, ισχύει.

13) Οι γυναίκες είναι πιο κουτσομπόλες από τους άντρες.

(Το ξέρω ότι η φωτογραφία με την Τατιάνα είναι χτύπημα κάτω από την μέση, μουχαχαχαχαχα.)

Μύθος ή πραγματικότητα;

Ισχύει. ΙΣΧΥΕΙ! "Ναι καλά, λες κι εσείς είστε καλύτεροι." Όχι κούκλα μου, δεν είμαστε καλύτεροι, κι εμείς κουτσομπολεύουμε. Αλλά όχι τόσο πολύ και οπωσδήποτε όχι με τόσο δηλητήριο! Πρέπει να καταλάβετε ότι το αντρικό κουτσομπολιό περιστρέφεται κυρίως γύρω από τα δικά μας "κατορθώματα" (αθλητικά, σεξουαλικά κ.λ.π.), τα οποία περιγράφουμε με περισσή περηφάνεια προκειμένου να εντυπωσιάσουμε την υπόλοιπη αγέλη. Τα δικά μας, όχι των άλλων. Επιπλέον, συζητήσεις του τύπου "εκείνη τα έφτιαξε με εκείνον γιατί χώρισε με τον άλλο κ.ο.κ." ή δεν γίνονται καθόλου ή αναφέρονται μόνο σε δικές μας πρώην που βρήκαν καινούριο γκόμενο και μας τσούζει. Εσείς; Σχολιάζετε τα πάντα για τους πάντες, ονομάζοντας μάλιστα τα κουτσομπολιά σας "κοινωνικές συζητήσεις". Καλά κάνετε μωρέ... απλά μετά μην αρνείστε ότι το κάνετε.

14) "Χωρίσαμε και είμαστε φίλοι."

Μύθος ή πραγματικότητα;

Χα! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Πλάκα μας κάνεις; Δεν υπάρχει φιλία μετά από το τέλος μιας σχέσης. Τέλος. Το να κρατάς επαφή, ναι. Το να εξακολουθεί να υπάρχει μια συμπάθεια, ναι. Το να χαρείς για μια επιτυχία του άλλου ή να προστρέξεις στο πλάι του για να τον βοηθήσεις να ξεπεράσει κάποια δύσκολη στιγμή, πάλι ναι. Αλλά όλα τα παραπάνω καθώς και ό,τι άλλο προκύψει θα είναι μια υπολανθάνουσα εκδήλωση του συναισθήματος που υπήρξε στο παρελθόν και εξακολουθεί να υποβόσκει τώρα. Αυτό θα είναι, όχι φιλία, και ας μην κοροϊδευόμαστε.

15) Οι γυναίκες ελκύονται περισσότερο από τους δεσμευμένους.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Είναι αλήθεια και δεν ξέρω γιατί. Είναι άραγε η ανταγωνιστικότητα που είπαμε παραπάνω και που σας κάνει να θέλετε να τον αρπάξετε από την άλλη και να της βγάλετε το μαλλί τρίχα τρίχα; Είναι επειδή υποσυνείδητα θεωρείτε το γεγονός ότι το να έχει σχέση τον κάνει πιο ώριμο και άξιο σαν χαρακτήρα, φέρσιμο και αντιμετώπιση σε μια άλλη, μελλοντική, ενδεχόμενη σχέση μαζί σας; Είναι επειδή... έτσι; Έλα μου ντε;

16) Οι γυναίκες βλέπουν υπερβολικά τα πράγματα σε... βάθος.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Ω ναι. Κλασική ερώτηση μετά από σχέση δύο εβδομάδων: "και τώρα εμείς τί έχουμε;" Βρε πουλάκι μου. Είμαι μαζί σου, ωραία; Ωραία. Είμαστε καλά, ωραία; Ωραία. Σου φαίνομαι για μαλάκας; Όχι. Ε τότε τί με αλυσοδένεις να σου δώσω μια απάντηση που δεν θα έχει στην ουσία κανένα νόημα και απλά θα ηρεμήσει την ανασφάλειά σου; Τα πράγματα είναι απλά, εφόσον γουστάρουμε να είμαστε μαζί, το συνεχίζουμε και όσο πάει. Θα είναι ένας μήνας, ένα καλοκαίρι, τρία χρόνια, δέκα χρόνια; Όσο πάει και όπως εξελιχθεί! Δεν μπαίνει πρόγραμμα σε αυτά τα πράγματα.

17) Οι γυναίκες συχνά γουστάρουν με την αντροπαρέα του γκόμενού τους και γράφουν τις φίλες τους.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Πραγματικότητα. Στις αντροπαρέες δεν υπάρχει επιτήδευση και συνήθως υφίσταται ένα δέσιμο και μια άλλου τύπου στενή, σχεδόν αδελφική φιλία που δεν βρίσκεται στις γυναικοπαρέες. Σαν συνέπεια, μια αντροπαρέα δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να κάνει του κόσμου τις πλάκες, τις καφρίλες, τα καραγκιοζιλίκια, τις σαχλαμάρες και τα πειράγματα. Πράγματα που οι γυναίκες (λένε) ότι βρίσκουν βλακώδη, αλλά με το που θα βρεθούν μέσα σε μια ανάλογη και καλοπροαίρετη πάντα κατάσταση στο πλευρό του γκόμενού τους, θα τα γουστάρουν σαν ένοχη απόλαυση. Σιγά σιγά βέβαια, θα προσπεράσουν και το αρχικό φράγμα της ανοησίας και του παλιμπαιδισμού και θα ανακαλύψουν τα ίδια τα άτομα, αρκετά από τα οποία θα βρουν ιδιαίτερα συμπαθητικά και συγκροτημένα.

Καθ'όλη την διάρκεια αυτής της διαδικασίας οι φίλες περνούν σε δεύτερη μοίρα... πράγμα βέβαια τελείως λάθος. Γιατί πολύ απλά, η παρέα του γκόμενου θα παραμείνει παρέα του γκόμενου, όσο καλά και να περνάς μαζί τους, όσο ζεστά και άνετα να νιώθεις. Κι εκείνοι μπορεί να σε συμπαθούν, να σε καλούν, να σε εκθειάζουν στα μάτια του αγοριού σου, αλλά μην ξεγελιέσαι. Για αυτούς θα εξακολουθείς πάντα να είσαι η γκόμενα του φίλου τους, που σημαίνει πως όταν και άμα χωρίσετε δεν θα τρέξει κανείς να σου συμπαρασταθεί. Όλοι θα κοιτάξουν να φροντίσουν τον φρεσκοχωρισμένο και πληγωμένο φίλο τους κι εσύ θα έχεις ήδη γίνει ιστορία. Λυπάμαι, αλλά έτσι είναι. Και τότε θα καταλάβεις τί μαλακία έκανες που έριξες μαύρη πέτρα στις φίλες σου και θα θέλεις να γυρίσεις πίσω για να σε παρηγορήσουν... μόνο που θα υπάρχει η πιθανότητα να μην σε θέλουν πια εκείνες.

18) Το μέγεθος δεν παίζει ρόλο.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Καλά, μας έπεισες. Κακά τα ψέματα, όσες το λένε αυτό ή έχουν μικροτσούτσουνο γκόμενο ή είναι ακόμα με τον πρώτο τους και δεν έχουν μέτρο σύγκρισης. Το μέγεθος παίζει ρόλο, απλά όχι τον μοναδικό. Το ιδανικό είναι να συνδυάζεται το μέγεθος με την τεχνική, η ύπαρξη ενός και μόνο από τα δύο χαλάει την εξίσωση. Κι εμείς το ξέρουμε αυτό. Για αυτό μας βλέπετε τόσο συχνά να τσακωνόμαστε σαν τα κοκόρια επί του θέματος. Γιατί προσπαθούμε να αποδείξουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι των άλλων.

19) Το να έχει μια γυναίκα μια ομοφυλοφιλική εμπειρία δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι λεσβία.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά φαντάζομαι ότι ισχύει. Υπάρχουν γυναίκες που στην φάση του πειραματισμού με το σώμα τους δοκιμάζουν διάφορα πράγματα. Ένα από αυτά είναι ίσως και το σεξ με μια άλλη γυναίκα, πράξη που η κοπέλα ενδεχομένως το δει σαν εμπειρία και δεν την επαναλάβει ποτέ στο μέλλον.

20) Όσο άνθρωποι των σπηλαίων και να είμαστε, μας αγαπάτε.

Μύθος ή πραγματικότητα;

Φυσικά και είναι πραγματικότητα! Όπως σας αγαπάμε κι εμείς! Δεν σας καταλαβαίνουμε, δεν νιώθουμε πολλές φορές τί μας λέτε, δεν, δεν, δεν, αλλά σας αγαπάμε.

Μπορούσα να πω και δεκάδες άλλα... όμως ο χρόνος με πιέζει και αυτά πιστεύω ότι επαρκούν και προσφέρουν αρκετή τροφή για σχολιασμό. Αναμένω λοιπόν... Φιλιά σε όλες και όλους και καλό κουράγιο σε όσους/ες κάθονται ακόμα μες στην ζέστη, όπως εγώ, και δεν τσαλαβουτάνε σε καμιά παραλία.