Αναζήτηση αναρτήσεων

Ένας υπέροχος άνθρωπος

>> 15/10/10

Πριν από τρία χρόνια ανακάλυψα κι έκτοτε παρακολουθώ κάθε Σεπτέμβριο και Οκτώβριο το ετήσιο Festival Ταινιών Μικρού Μήκους Θεσσαλονίκης (Thess Short Film Festival) το οποίο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στον κινηματογράφο "Αλέξανδρος", απέναντι από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στην γωνία της Λεωφόρου Νίκης και της κατιούσας οδού Εθνικής Αμύνης. Το festival διοργανώνεται υπό την αιγίδα του video club ΑΖΑ, γνωστού σημείου αναφοράς στους σινεφίλ κύκλους της Θεσσαλονίκης, και ξεκίνησε το 2007 με το όνομα ΑΖΑ Festival, ώσπου το 2009 και μετά την μεγάλη επιτυχία και αναγνωρισιμότητα που έτυχε τα δύο πρώτα χρόνια της ύπαρξής του, μετονομάστηκε και πήρε την μορφή που έχει έκτοτε και σήμερα.
Δεν θα κρύψω ότι έχω δει και χοντρές μπαρούφες σε αυτό το festival. Αλλά πάντα, μέσα από την λάσπη, ξεπροβάλλουν και πολύτιμα πετράδια. Έτσι και φέτος, παρακολούθησα ανάμεσα σε άλλα το εξής filmάκι, το οποίο εξαρχής με σόκαρε, έπειτα με άφησε έκπληκτο και τελικά με κατασυγκίνησε.



Δεν υπάρχουν λόγια. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον σεβασμό, την εκτίμηση, την ταπεινότητα που ένιωσα βλέποντας αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο. Το όνομά του; Nick Vujicic. Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ με όλη την σημασία της λέξης, που άνω θρώσκει, που κοιτάει ψηλά. Ένας αγωνιστής, που σε όλη του την ζωή δεν το έβαλε κάτω και δεν επέτρεψε σε κανέναν να τον κοιτάξει με οίκτο "λόγω της αναπηρίας του". Ένας ακτιβιστής, ένας άνθρωπος της δράσης, που γυρνάει όλο τον κόσμο, δίνει διαλέξεις και φέρνει το μήνυμα της ισότητας, του θάρρους, του αγώνα, της όρεξης για ζωή. Ένας φάρος αισιοδοξίας, ένας χιουμορίστας, ένας, τελικά, υπέροχος άνθρωπος.


Δεν ξέρω ποιοί και ποιές από εσάς συγκινήθηκαν. Δεν ξέρω ποιοί και ποιές έκλαψαν. Αλλά είμαι σίγουρος, είμαι βέβαιος ότι τελικά, κοιταχτήκατε στον καθρέφτη και στο πρόσωπό σας υπήρχε ένα μεγάλο, φωτεινό χαμόγελο. Γιατί η ζωή είναι ωραία. Και ό,τι προβλήματα, δυσκολίες, κακουχίες και αν προκύψουν, θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι σαν τον Nick που με την σπίθα για ζωή που καίει δυνατά μέσα τους, θα μας το θυμίζουν.

Nick, σε ευχαριστώ.

16 σχόλια. Βγάλτε το από μέσα σας!:

Thalassenia 15 Οκτωβρίου 2010 στις 10:22 μ.μ.  

Δεν ξέρω τι να γράψω ....
Πολλές οι σκέψεις, τι να πρωτοπώ.
Συγκινεί και παραδειγματίζει.
Δύναμη ψυχής σε ένα κορμί μόνο.

Καλησπέρα.

Dimos 16 Οκτωβρίου 2010 στις 10:46 π.μ.  

Καλημέρα Θαλασσένια μου.

Απίστευτος. Απλά απίστευτος.

Αν περάσει από την Θεσσαλονίκη για μια διάλεξη ή κάτι παρόμοιο θα τον επισκεφτώ σίγουρα.

Το πιο καταπληκτικό είναι το χιούμορ και η καλή του διάθεση. Ποιός θα το περίμενε, αλήθεια! Να ένας άνθρωπος που δίνει το παράδειγμα της αισιοδοξίας.

Dreameraki 16 Οκτωβρίου 2010 στις 7:37 μ.μ.  

Υπάρχει και ταινία με τον ίδιο τίτλο της ανάρτησης!Εξίσου υπέροχη.
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και έχω ένα σπυράκι,πιάνει;;

Dreameraki 16 Οκτωβρίου 2010 στις 7:40 μ.μ.  

Το βίντεο το έχω ξαναδεί.Το τελευταίο.Μάθημα ζωής.Νομίζω ότι όλοι λίγο πολύ νιώσαμε τύψεις,για τη γκρίνια που μας πιάνει,όταν κάποια άνθρωποι,σαν τον Νick,αποστομώνουν μόνο με ένα τους χαμόγελο.Αυτά.Καλό Σ/Κ.

Dimos 16 Οκτωβρίου 2010 στις 10:18 μ.μ.  

Το σπυράκι το έβγαλες βλέποντας τα videos αυτά;! What the fuck???

Εκτός αν το είχες ήδη. Τότε αλλάζει. :Ρ

Μάθημα ζωής indeed.

Dreameraki 17 Οκτωβρίου 2010 στις 1:46 π.μ.  

Μπα,πρέπει να το είχα λογικά!Είναι που είχα καιρό να με δω,με αποφεύγω τελευταία!Χαχαχα!

Dimos 17 Οκτωβρίου 2010 στις 1:11 μ.μ.  

Δεν θα έπρεπε!

a-kentavrou 17 Οκτωβρίου 2010 στις 9:34 μ.μ.  

Αφού τα κατάφερε αυτός εμείς ένας ολόκληρος λαός που κλαψουρίζουμε γιατί να μη τα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τη κρίση?Να το παλέψουμε να βγούμε από το τέλμα.

Dimos 18 Οκτωβρίου 2010 στις 10:17 π.μ.  

Ακριβώς!!!

Ioanna 19 Οκτωβρίου 2010 στις 1:09 μ.μ.  

Τί να πώ? Απλά υπέροχο.. Αληθινό μάθημα ζωής. Μπράβο του για όσα έχει καταφέρει και άλλα ακόμη.

Παρακολουθούσα τις ταινίες μικρού μήκους Δράμας. Χαίρομαι που το ρεύμα αναπτύχθηκε και στη Θεσσαλονίκη. Άλλωστε κάθε Νοέμβρη έχει την τιμητική της με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Υπολογίζω να ανέβω φέτος να το ζήσω μαζί με την πόλη που μου έχει λείψει λίγο...:)

Καλό απόγευμα!

Dimos 19 Οκτωβρίου 2010 στις 9:02 μ.μ.  

Καλό απόγευμα και σε εσένα Ιωάννα μου!

Ανώνυμος 20 Οκτωβρίου 2010 στις 11:21 μ.μ.  

apisteutes oi tainies kai enas logos(o kurioteros malista) pou fetos to festival axize. pio apisteutos fusika o idios o anthrwpos....eimaste toso epifaneiakoi telika oloi mas....pffffff

filia,gewrgia

Ανώνυμος 20 Οκτωβρίου 2010 στις 11:22 μ.μ.  

mperdeuthka!ennoousa h tainia,oxi oi tainies;)

gewrgia

Dimos 21 Οκτωβρίου 2010 στις 1:34 π.μ.  

Πουλάκι μου, σε θυμάμαι όταν το βλέπαμε που είχες συγκινηθεί. Τί υπέροχη εντύπωση μας είχε κάνει, και τί υπέροχη επίδραση εξακολουθεί να έχει ακόμα και τώρα πάνω μας!

Καληνύχτα

http://asximia.blogspot.com 26 Οκτωβρίου 2010 στις 8:42 μ.μ.  

http://asximia.blogspot.com NEW SHIT

Dimos 26 Οκτωβρίου 2010 στις 10:10 μ.μ.  

Όπως πάντα, αηδιαστικό.

Η ΦΑΣΗ ΓΗΣ - ΣΕΛΗΝΗΣ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΥΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΤΥΠΟΥΣ...

ΠΟΣΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;

Powered By Blogger
Powered By Blogger
Powered By Blogger

  © Blogger templates Romantico by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP