Γράμμα στον Άη Βασίλη

"Αγαπημένε μου Άη Βασίλη,

τί καιρό κάνει εκεί ψηλά; Εδώ μας χιόνισε λίγο αλλά κατά τα άλλα τρίχες, δεν καταλαβαίνουμε και πολύ από χειμώνα. Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι τον Μάρτιο θα τουρτουρίζουμε και μετά θα μας χτυπήσει καύσωνας τον Μάιο αντί, φυσιολογικά, τον Ιούλιο - γενικά ότι οι εποχές τα έχουν παίξει. Αλλά τέλος πάντων, ας μην μακρυγορήσουμε στο θέμα του καιρού γιατί προέχουν άλλα πιο σημαντικά.

Άγιε μου Βασίλη, πέρυσι ήμουν πολύ καλό παιδί. Διάβαζα τα μαθήματά μου, χτένιζα το μαλλί μου χωρίστρα, έβγαλα το σκουλαρίκι, ξυρίστηκα, έτριψα το tatoo μου με γυαλόχαρτο, περνούσα γριούλες από διαβάσεις, έπινα αποκλειστικά βιολογικούς χυμούς, έτρωγα κρέας μόνο κάθε Κυριακή και σταμάτησα να κυνηγάω τις όμορφες και τσαχπίνες φοιτήτριες. Όλα αυτά τα έκανα με την προσδοκία να μου ικανοποιήσεις κι εμένα την ευχούλα μου, την μία και μοναδική μου ευχούλα, όπως κάνεις σε όλα τα καλά παιδάκια την Πρωτοχρονιά. Και ποιά ήταν η ευχούλα μου; Να με μεταμορφώσεις σε αυτό το γατάκι:

Αλλά κατά πώς φαίνεται, Άγιε μου Βασίλη, με έγραψες στις χοντρομποτάρες σου. Όταν ξύπνησα το πρωί της Πρωτοχρονιάς και πήγα να δω την μουτσούνα μου στον καθρέφτη, αντίκρυσα την γνωστή σκατόφατσα. Δεν αγκάλιαζα με τα τριχωτά και απαλά μου πατουσάκια κανένα θεσπέσιο στήθος, ούτε φύτρωνε πάνω από τον ποπό μου μια ουρίτσα που παιχνίδιζε πέρα δώθε. Το τί απογοήτευση τράβηξα, δεν λέγεται. Σκέφτηκα ότι, ρε γαμώτο, αν έκανα όλες αυτές τις καταναγκαστικές καλοσύνες μέσα στην χρονιά και παρ'όλ'αυτά έφαγα απόρριψη, τι ζντο μπέο έπρεπε να κάνω για να μου δώσεις και λίγη σημασία;
Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί και τελικά κατέληξα σε μια κίνηση στρατηγικής. Φέτος έκανα τα ακριβώς αντίθετα!

α) Άφησα μαλλί μέχρι το πάτωμα και το έκανα τζίβες για να μοιάζω με αυτούς τους αναρχοάπλυτους  και τους κακούς, ανθέλληνες και ακολούθους του Σατανά αριστερούς που συνεχώς παρασέρνουν τους υπόλοιπους διαδηλωτές και τους μπριζώνουν, φτάνοντάς τους στο σημείο να πλακώνουν στις μάπες έναν αγαθό, καλοσυνάτο, αμερόληπτο, τίμιο, ειλικρινή, θύμα των περιστάσεων και καθόλου μα καθόλου λαμόγιο πρώην υπουργό. Στην συνέχεια τους ακολούθησα κι εγώ στους δρόμους και μπορώ να πω ότι η ενοχή μου ήταν ανάμεικτη με πρωτόγνωρη ευχαρίστηση.

β) Έκανα piercing και tatoos ακόμα και στο έσω ους. Τα αποτελέσματα είναι ελεεινά από αισθητικής σκοπιάς αλλά, κουβαλώντας τόσο μέταλλο πάνω μου, έχω την ευτυχία να είμαι ο πρώτος άνθρωπος με δικό του δυνητικό μαγνητικό πεδίο.

γ) Συνεχίζω το διάβασμα, τυπικά για την σχολή μου, αλλά στην ουσία για να μαζέψω απόκρυφες γνώσεις και να κατακτήσω την υφήλιο εδραιώνοντας την δυναστεία του Dimos του Α'.

VICTORY SHALL BE MINE!

δ) Πίνω και γίνομαι λιάρδα κάθε βράδυ.

ε) Παρασύρω τις γιαγιάδες σε rave parties στο Πολυτεχνείο, βάζοντάς τις να ακούνε οληνυχτίς παλιές  ελληνικές psychedelic και uplift trance επιτυχίες των '90s.

(Παρεμπιπτόντως, η ελληνική electro - γενικότερα - σκηνή έβγαλε κλασικές κομματάρες την δεκαετία 1990 - 2000, που εξακολουθούν να ακούγονται στο εξωτερικό και κυρίως την Γερμανία και τις σκανδιναβικές χώρες, αλλά εδώ τις πετυχαίνει κανείς σπάνια, ακόμα και στα πιο επιλεγμένα στέκια. Μας έχει πλήξει η house μάστιγα!)

στ) Και τέλος, όχι μόνο κυνηγάω τις κοπέλες και τολμάω να κάνω sex ακόμα και αυτές τις χρονιάρες μέρες, αλλά πριν κανένα μήνα σου έφαγα και την γκόμενα, σαρδαναπαλόγερε!

Ε ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ! ΤΟ ΠΙΠΙΝΙ Η ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΑΙΝΑ ΣΕ ΚΕΡΑΤΩΣΕ ΜΕ ΕΜΕΝΑ!

Αυτά για να μάθεις να κρατάς τις υποσχέσεις σου! Άκου λοιπόν να δεις, ζυμαρούλη: για να μην κάνω τίποτα χειρότερο (μαζί με την Αγιοβασίλαινα, πάντα), έχεις καιρό μέχρι την 1η του Ιανουαρίου να κανονίσεις έτσι το πρόγραμμά σου και να πραγματοποιήσεις την φετινή μου ευχή. Άντε, γιατί πολύ αέρα πήρες. Παλιά έφτιαχνες κούκλες, μπάλες, αλογάκια και τέτοια και ήταν όλοι ευχαριστημένοι. Τώρα που όλα τα άλλα παιδιά σου ζητούν i - Pads και Nintendo Wiis και σου βγαίνει ο πάτος για να τα φτιάξεις και να τα μοιράσεις σε όλον τον κόσμο, θα μου αρνηθείς, μετά από ό,τι έκανα, την δική μου ευχή;
Εγώ λοιπόν για φέτος σκέφτηκα ότι, αρχικά, θα ήθελα αυτά που όλοι όσοι θέλουν να αυτοαποκαλούνται αλτρουιστές λένε ότι θα ζητούσαν. Δηλαδή, παγκόσμια ειρήνη, καταπολέμηση της πείνας, φάρμακα και ιατρική περίθαλψη για όλον τον κόσμο, επούλωση των πληγών του περιβάλλοντος, κοινωνική και διακρατική αλληλεγγύη κ.τ.λ. Αλλά ξέρω ότι δεν θα μπορέσεις ποτέ να τα καταφέρεις σε όλα αυτά. Ξέρω ότι δεν θα μπορέσεις να τα καταφέρεις καν σε μικρότερου βεληνεκούς και πιο προσωπικές ευχές, όπως επιτυχία με την διπλωματική μου και πρωτάθλημα στην Τούμπα. Το ξέρω γιατί για να πραγματοποιηθούν τέτοιες ευχές δεν αρκούν οι προσπάθειες ενός τροφαντού αγίου που φέρει ένα άξιο θωπεύματος μούσι. Δεν αρκούν τα λόγια, δεν αρκούν τα ευχολόγια ούτε τα ευκολο - λόγια, δεν αρκεί η σκέψη. Απαιτείται δράση. Απαιτείται δράση από όλους εμάς, τους ανθρώπους, τους έχοντες και τους μη κατέχοντες, τους δουλοπάροικους ενάντια στους προύχοντες και τους πληβείους ενάντια στους πατρικίους. Ξέρω, καλέ και κερατά μου Άγιε, ότι εναποτίθοντας τις ελπίδες μας σε εσένα, νιώθοντας αδύναμοι να πράξουμε το ο,τιδήποτε αν δεν κρυβόμαστε πίσω από τις πλάτες των άλλων, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα.
Αλλά υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις. Είναι κάποια πράγματα στην ζωή που είναι απροσδόκητα, που ενώ αν τα αποζητούμε και αγωνιστούμε για αυτά είναι πολύ πιθανό να τα απολαύσουμε, υπάρχουν εν τούτοις οι παράγοντες της τύχης, των συγκυριών και των περιστάσεων που μπορούν να τα ευνοήσουν ή να μας τα πάρουν όλα. Για αυτά τα πράγματα θα ήθελα να σε παρακαλέσω, Άγιέ μου, για αυτά που όταν τα έχει κανείς τα θεωρεί αυτονόητα και μόνο όταν αισθανθεί ότι σιγά σιγά ή απότομα τα χάνει αρχίζει και αντιλαμβάνεται την αξία τους. Θα ήθελα να μας εξασφαλίσεις αγαθά όπως την υγεία, την αγάπη των προσφιλών προσώπων, την ζεστασιά της αγκαλιάς της μάνας, την σιγαλιά ενός γιορτινού τραπεζιού με φίλους και ταίρια, την ανθρωπιά στον τρόπο σκέψης και δράσης μας - αυτά είναι τελικά τα μόνα που αξίζουν. Και αν και προσπαθώ μόνος μου να χωρέσω τον σκατοχαρακτήρα και την μισαλλοδοξία μου σε ένα όμορφο κι εύθραυστο καλούπι, φτιαγμένο από ανάσες και όνειρα και προκειμένου να φέρω επάξια τον τίτλο του ανθρώπου που νοιάζεται, χρειάζομαι εν τούτοις και λίγη βοήθεια. Όλοι μας χρειαζόμαστε και γρήγορα, γιατί αυτός ο όμορφος κόσμος έχει αρχίσει να γονατίζει κάτω από το βάρος της ανθρώπινης μοχθηρίας. Πριν στραφεί εναντίον μας, πρέπει να του δείξουμε ότι υπάρχει ακόμα μέσα μας μια μικρή, πολύ μικρή αλλά και πολύ δυνατή, φλογίτσα που καίει.
Αυτά για φέτος, Άγιέ μου. Επειδή κατά την πρόοδο της συγγραφής αυτού του γράμματος καταλάγιασε κάπως η σκατοψυχιά που εξακόντιζα κατά ριπάς στην αρχή κι επίσης επειδή γνωρίζω ότι αυτά που ζητάω είναι απαιτητικά, ρίχνω νερό στο μοσχοφίλερό μου λέγοντάς σου πως μου αρκεί να ξέρω ότι προσπάθησες να τα καταφέρεις. Αλλά πρόσεξε. Αν με γράψεις πάλι, αν με κλάσεις, αν δεν δώσεις την παραμικρή σημασία σε αυτά που γράφω, ξέχνα την την Αγιοβασίλαινα. Θα την έχω από εδώ και στο εξής δεμένη στο κρεβάτι μου και θα παίζω μαζί της S/M παιχνίδια 24 ώρες το 24ωρο - όχι πως θα την χαλάσει αυτό, βέβαια. Κι έτσι πουρό που έχεις καταντήσει, τραβώντας από εδώ κι από εκεί τα πετσιά σου με πλαστικές επεμβάσεις σαν τον Φλωρινιώτη, σιγά μην καταφέρεις και βγάλεις ξανά τέτοιο μωρό!

Με αγάπη, Dimos"

... κι επειδή ειλικρινά πιστεύω πως ο Άγιος θα έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση στις ενέσεις με botox που χτύπησε πάνω στο αγαθοβιόλικο και τριχωτό του πρόσωπο και δεν θα δώσει την δέουσα προσοχή στην παραπάνω επιστολή (έτσι θα μου μείνει αμανάτι και η Αγιοβασίλαινα, η οποία βλέπω ότι έχει ψηθεί τόσο πολύ μαζί μου που σκέφτεται ακόμα και τον γάμο - φεύ!), το μοναδικό που μπορώ να κάνω είναι να ευχηθώ μόνος μου, όπως και εσείς, για εμένα, για εσάς, για όλους μας. Σας εύχομαι λοιπόν ευτυχισμένες γιορτές με τις οικογένειες και τους αγαπημένους σας ανθρώπους, γιορτές που θα σας γεμίσουν ελπίδα, χαρά, ζωντάνια, όρεξη για ζωή και διάλυση κάθε αμφιβολίας, σκοτεινής σκέψης και μεμψιμοιρίας. Μακάρι αυτές τις μέρες να ανθίσει στις καρδιές μας ελπίδα για αναγέννηση, όχι γιατί ημερολογιακά και θρησκευτικά είναι περίοδος αργίας και που όλοι  "πρέπει" να περάσουμε καλά και "πρέπει" να πάρουμε πέντε κιλά χλαπακιάζοντας τσουρέκια και μελομακάρονα, αλλά γιατί προσφέρεται το click που χρειάζεται η ανθρώπινη ψυχή για να αγαλλιάσει. Ένα μικρό, ασήμαντο click χρεάζεται μόνο. Τίποτα άλλο.

Να περάσετε ευτυχισμένα Χριστούγεννα και υπέροχη Πρωτοχρονιά. Τα λέμε μετά τον ερχομό του νέου έτους. Έχετε όλες και όλοι την αγάπη μου.